در رسانه| روایتی از یک قهرمان افسانه‌ای

شهرآرا نیوز| یادی از مرحوم سیامند رحمان، قهرمان تیم ملی وزنه برداری معلولان ایران به مناسبت روز جهانی معلولان سیامند رحمان در ابتدای سال 1398، در حالی که به تازگی شمع تولد سی و یک سالگی اش را خاموش کرده بود، در مصاحبه با یک خبرگزاری داخلی گفته بود: نگاهم به مسابقات قهرمانی جهان و سپس المپیک 2020 توکیو است و امیدوارم یک رکورد جهانی دیگر را در پاراالمپیک به ثبت برسانم. حضور در مسابقات قهرمانی جهان به میزبانی قزاقستان برایم خیلی اهمیت دارد. این رویداد، مسابقاتی برای کسب سهمیه المپیک 2020 است. می خواهم ابتدا کسب سهمیه را قطعی کنم و سپس مدالم را بگیرم. همه چیز مربوط به آماده شدن برای پاراالمپیک است. از اینکه می خواهم سومین حضورم در پاراالمپیک را تجربه کنم، خیلی هیجان زده هستم. من می خواهم در توکیو یک رکورد جدید جهان را ثبت کنم که از رکورد پاراالمپیک 2016 نیز بهتر است تا طرف دارانم را خوشحال کنم و به آن افتخار کنند

با آنکه از دفتر افتخارات زندگی ورزشی او هنوز صفحات سفید زیادی باقی مانده بود، سرنوشت در ابتدای دهه سوم زندگی اش با مرگی نابهنگام او را از ادامه مسیر افتخارآفرینی هایش بازداشت. قهرمان خوش انرژی، تلاشگر و با اخلاق عرصه وزنه برداری معلولان، در حالی برای همیشه در فهرست غیورمردان نام آور ایران زمین ماندگار شد که با ثبت رکورد جهانی وزنه برداری معلولان در پاراالمپیک 2016ریو، به عنوان برترین ورزشکار این دوره از مسابقات انتخاب و نامش در فهرست رکوردداران کتاب گینس ثبت شده بود.
دلاورمردی از اشنویه آذربایجان غربی، که از بدو تولد به طور مادرزادی از ناحیه پا دچار معلولیت بود اما از همان دوران کودکی، به سرعت با شرایط خاص و متفاوت خود سازگار شد و به تنهایی عهده دار حرکات و انجام کارهای روزمره اش بود و درست در ایام نوجوانی، در اوج سال هایی که هر انسانی با تمرکز بر نداشته هایش، به سراشیبی افسردگی و فقدان اعتماد به نفس می افتد، تصمیم گرفت به باشگاه بدن سازی برود و ورزش را در کنار تحصیلات متوسطه به طور پیوسته ادامه دهد. اشتیاق او به ورزش و تجربه رشته های مختلف از جمله شنا، سرانجام مسیر فعالیت هایش را به سوی رشته وزنه برداری سوق داد. تا آنکه در سن هفده سالگی به طور جدی در این رشته آغاز به کار کرد و تنها سه سال پس از آغاز تمرینات خود، به تیم ملی وزنه برداری معلولان راه یافت. هنوز یک سال هم از ورود او به جمع حرفه ای های این ورزش نگذشته بود که در تمرینات خود، با رکورد 287کیلوگرم، اثبات کرد استعداد درخشان دیگری در این رشته ورزشی در حال متولد شدن است. این در شرایطی بود که دوست و استاد او در آن دوره با وزنه260کیلوگرم تمرین داشت. به این ترتیب با شرکت در مسابقات آسیایی گوانگجو2010، با وزنه 291کیلوگرم اولین رکورد جهانی خود را ثبت کرد. این سرآغاز درخشش او در میان ورزشکاران رشته وزنه برداری در سطح بین المللی بود. پس از آن با راهیابی به مسابقات پاراالمپیک 2012لندن، عرصه بزرگ تری برای رقابت با همتایان خود یافت و در آن دوره از مسابقات با ثبت رکورد270کیلوگرم در حرکت اول و 280کیلوگرم در حرکت دوم، مدال طلای آن دوره از مسابقات را به گردن آویخت. سپس با انگیزه ای بیشتر و تلاشی مضاعف، خود را برای شرکت در مسابقات پاراالمپیک2016ریو آماده کرد تا مهیای درخششی دوباره در این سطح از رقابت ها شود. پس در هفتمین روز از بازی های پاراالمپیک 2016 ریو و در آخرین روز از رقابت های وزنه برداری، سیامند رحمان در دسته 107+ کیلوگرم با 7 وزنه بردار دیگر به رقابت پرداخت که مدال طلایش را با وزنه 270 کیلوگرمی در همان حرکت نخست و ثبت رکورد پاراالمپیک قطعی کرد. سپس به سراغ حرکت دوم رفت و این بار با انتخاب وزنه 300 کیلوگرمی رکورد جهان را که با 296 کیلوگرم در مسابقات جهانی امارات در اختیار داشت، شکست. پس از آن به سراغ حرکت سوم رفت و با سفارش وزنه 305 کیلوگرمی برای سومین مرتبه شگفتی ساز شد، اما درخواست حرکت چهارم که مختص نفرات اول هر وزن است، التهاب و هیجان را در میان هوادارانش به اوج رسانید و با پرس وزنه 310 کیلویی عنوان «legend » یا «افسانه ای» را از سوی پایگاه خبری کمیته بین المللی پاراالمپیک به خود اختصاص داد تا رکورد تاریخ وزنه برداری پاراالمپیک جهان به نام قهرمانی از جمهوری اسلامی ایران مزین شود.
سیامند رحمان در یازدهمین روز از اسفند سال1398 بر اثر ایست قلبی از دنیا رفت و به چهره ای متبسم، پرافتخار و اخلاق مدار در حافظه ورزش این مرز و بوم جاویدان شد.

پرافتخارترین ورزشکار ایرانی در تاریخ پاراالمپیک
در طول تاریخِ حضور ورزشکاران ایرانی در ادوار مختلف پاراالمپیک، قادر مدبرعنوان دار پرافتخارترین ورزشکار این رقابت ها بوده است. او که در رشته دوومیدانی فعالیت می کرد، در سال 1366و در حالی که نوزده سال بیشتر نداشت در عملیات بیت المقدس منطقه ماهوت به درجه رفیع جانبازی رسید. مدبر در پاراالمپیک 1996 آتلانتا 3 طلا و در 2000 سیدنی 2 طلا و یک برنز کسب کرد.

کد خبر 95955

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 10 =

خدمات الکترونیک پرکاربرد