میزان فقر و محرومیت مناطق روستایی کرمان در دهه گذشته کاهش چشمگیری داشته است

در پژوهشی که با همکاری اداره کل بهزیستی استان و دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام گرفت وضعیت "فقر چند بعدی" درخانوارهای روستایی و شهری استان کرمان و میزان محرومیت شهروندان در نیازهای اساسی طی یک دهه از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۷ بررسی گردید.

به گزارش روابط عمومی اداره کل بهزیستی استان کرمان در این پژوهش که توسط پژوهشگران وحید یزدی فیض آبادی و علی درویشی انجام گرفت، با هدف سنجش دقیق تر و واقع بینانه تر محرومیت خانوارهای شهری و روستایی استان کرمان، شاخص فقر چند بعدی مورد بررسی و کندوکاو قرار گرفته است. این شاخص که یک اندازه گیری بین المللی از فقر حاد است در مقایسه با شاخص "فقر درآمدی" که تنها یک بعد از محرومیت را مورد بررسی قرار می دهد، با نگاهی جامع به مقوله فقر به بررسی سه بعد"آموزش"، "سلامت" و"استاندارد زندگی" در جامعه می پردازد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که در تمامی این سالها بعد "آموزش" شامل "سواد سرپرست خانوار" و "تحصیل فرزندان" بیشترین میزان محرومیت را به خود اختصاص داده است اما در طی ۱۱ سال روند نزولی داشته است.

نتایج درباره محرومیت خانوارها در ابعاد "سلامت" و "استاندارد زندگی" نیز نشان می دهد که میزان محرومیت خانوارها در این دو بعد هم طی سالها کاهش یافته و به مرور وضعیت فقر سلامت و استاندارد زندگی در خانوارها بخصوص در سال های ابتدایی دهه مورد مطالعه رو به بهبود بوده است. نتیجه گیری کلی این پژوهش نشان می دهد که به طور متوسط وسعت و شدت فقر و محرومیت چند بعدی در طی ۱۱سال در جمعیت شهری و روستایی نزولی بوده و به ترتیب ۸۰ و ۱۸۹ درصد کاهش یافته است هر چند که در مقاطعی نیز با افزایش همراه بوده است.

نکته قابل توجه در این کاهش این است که به رغم بالا بودن میزان محرومیت در همه معیارها و ابعاد در مناطق روستایی نسبت به مناطق شهری، درصد کاهش محرومیت نیز در طی این دهه در مناطق روستایی بیشتر بوده است. البته قابل ذکر است که هنوز فاصله زیادی با نقطه مطلوب در این خصوص وجود دارد. ضروری است به این مساله توجه شود آنچه در جامعه در وهله اول در سطح خانوارها اثرات مستقیم و ملموس خود را نشان می دهد فقر درآمدی است و تداوم فقر درآمدی در میان مدت میتواند اثرات نامطلوب خود را بر جنبه های دیگر فقر)فقر چند بعدی) شامل جنبه های آموزش، سلامت و استاندارد زندگی بروز دهد. اهمیت این مسأله از آنجایی است که با توجه به وضعیت نامطلوب اقتصادی کشور خصوصا بعد از سال ۱۳۹۷ و افزایش سطح فقر درآمدی، با پایدار ماندن این وضعیت، توقف روند نزولی فقر چند بعدی نیز محتمل به نظر می رسد. بنابراین سیاستگذاران و برنامه ریزان باید با اهتمام و جدیت بیشتری به تقویت اقتصاد خانوار به منظور جلوگیری از تاثیرات مخرب میان و بلندمدت آن بر ابعاد مختلف محرومیت بپردازند.

کد خبر 75707

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 3 =

خدمات الکترونیک پرکاربرد