فیلم | خانه خورشید جایی که روزهای آرام اما پر از قصه‌های ناگفته جریان دارد

اینجا سالمندانی زندگی می‌کنند که روزی ستون‌های خانواده و جامعه بودند؛ دست‌هایی که ساختند و آفریدند، امروز لرزان اما هنوز پر از مهربانی‌اند.
در اتاق‌ها و راهروها، عروسک‌هایی دیده می‌شوند که سالمندان آن‌ها را “فرزند” خطاب می‌کنند.
خانه خورشید فقط یک مکان برای مراقبت نیست؛ اینجا روایتِ تلخِ تنهایی و شیرینِ مهربانی در هم آمیخته است.
یادمان نرود؛ آن‌ها روزی برای ما زیسته‌اند، امروز نوبت ماست که کنارشان بمانیم.»