بعد از طی مراحل درمانی در بیمارستان و حضور میدانی مقامات برای پیگیری روند سلامت جسمی و اتمام مراحل درمان، کودک رها شده به سازمان بهزیستی تحویل داده شده و اینجاست که سایه سنگین و تاریک مرگ جای خود را به "روشنا"یی می دهد و داستان زندگی روشنا با تولد دوباره آغاز می شود...
طفل رها شده که تا دیروز در کمال بی خبری از اینکه چه بر او گذشته تا یک قدمی مرگ رفته بود، امروز "روشنا" نام گرفته و در دامان پر مهر مربیان شیرخوارگاه علی اصغر (ع) سازمان بهزیستی استان ایلام اندک اندک روشنی زندگی و گرمای محبت را حس می کند...
روشنای قصه ما که بی پناه در جنگل ثانیه های اندکی تا طعمه درندگان شدن فاصله داشت، امروز آموخته که حق بازی کردن و شاد زیستن دارد، اسباب بازی را دیده و در دنیای رنگارنگ زیبایی های کودکی خود غوطه ور شده است...
روشنا که حتی نه یک کلمه می فهمید و نه قادر به تکلم بود، امروز به یاری دستان گرم خدمتگزاران شیرخوارگاه علی اصغر (ع)، هم کلمات را به خوبی متوجه می شود و هم تلاش می کند خواسته هایش را در کلماتی مفهوم به مربیان انتقال دهد...
روشنا در بدو تولد دوباره در شیرخوارگاه علی اصغر (ع) ایلام تنها ۵ کیلو وزن داشت و هیچکدام از واکسن‌های لازم را تزریق نکرده بود، اما خوشبختانه چکاب لازم از لحاظ سلامت مغزی روی این خردسال بیگناه انجام شد و غیر از سوتغذیه مشکل حاد دیگری نداشت و امروز بعد از گذشت کمتر از ۴ ماه با رسیدگی دلسوزانه مربیان مرکز، وزن روشنا به ۱۰ کیلوگرم رسیده و در تلاش است تا روی دو پای خود راه برود...
نمی دانیم در دنیای پیرامون ما چند روشنا اینگونه در سایه توحش ناشی از فقر اقتصادی و فرهنگی در بیابان‌ها و جنگل‌ها و حاشیه راه ها رها می شوند، اما بدون شک تعداد کمی از آنها اقبالی بلند داشته و نجات پیدا کرده و در دامان مراکز نگهداری کودکان بی سرپرست طعم شیرین محبت را مزه‌مزه می کنند.
باید برای این معضل دردآور اجتماعی چاره ای اساسی اندیشیده شده و تلاش شود بعد از این هیچ کودک بی گناهی به خاطر فقر فرهنگی و اقتصادی خانواده ها در بیابان و جنگل مسیرها رها نگردد...
زحماتی که در مراکز نگهداری کودکان بی سرپرست و بد سرپرست کشیده می شود آنطور که شایسته است به جامعه انعکاس داده نمی شود. عزیزانی که در این مراکز خدمت می کنند نسبت خونی با کودکان ندارند اما با مشاهده نتیجه عملکردشان می توان دریافت که چه دلسوزانه و مادرگونه به عنوان دستان نیابتی، مهر، عطوفت و رحمت خدا را به کودکان بی سرپرست و بدسرپرست انتقال می دهند...
آری، روشنای داستان ما از چنگال مرگ گریخته و روز به روز روشنایی های جدیدی از زندگی را تجربه می کند اما باید برای آینده روشناها اندیشه ای کرد، باید انسانیت و حس نوع دوستی را همانطور که نسبت به فرزندان خود داریم به روشناها و صدها کودک تحت مراقبت در مراکز مراقبت از این گروه از کودکان انتقال دهیم...
امین محمدی/ روزنامه نگار
نظر شما