به گزارش روابط عمومی و اطلاع رسانی اداره کل بهزیستی استان کرمان در دل کویر، جایی که کمبود امکانات فرهنگی و فاصلههای طولانی میتواند هر آرزویی را دشوار کند، گروهی از هنرمندان دارای معلولیت با ارادهای ستودنی صحنه را به مکانی برای شکوفایی بدل کردهاند. روایت عشرت درزاده، مشاور کارگردان گروههای اعزامی از سیستان و بلوچستان، نه فقط شرحی از حضور در جشنواره تئاتر کویر، بلکه تصویری عاطفی و انسانی از مسیری پرچالش است که با عشق و ایمان پیموده میشود.
این مقدمه، داستانی از کودکان و نوجوانانی است که با وجود محدودیتهای ذهنی، جسمی و حرکتی، توانستهاند از دل روستاها و پایگاههای کوچک هنری به صحنههای بزرگ راه یابند؛ جایی که خلاقیت جایگزین کمبودها میشود و اشک شوق مربیان و خانوادهها، شیرینی تلاشهای طاقتفرسا را دوچندان میکند.
جشنواره تئاتر هنرمندان دارای معلولیت کویر، در نگاه این فعال هنر درمانی، تنها یک رویداد هنری نیست؛ بلکه پنجرهای است به سوی دیدهشدن، به سوی عزت نفس و به سوی تغییر نگاه جامعه. اینجا، هر قدم کودکانی که کیلومترها راه را پیاده طی میکنند تا به تمرین برسند، هر اجرای صحنهای که از دل عروسکگردانیهای ساده آغاز شده، و هر تندیسی که در دستانشان میدرخشد، گواهی است بر این حقیقت که معلولیت هرگز مانع خلاقیت نمیشود.
کار با هنرمندان دارای معلولیت
کرمان با صحنه تئاتر، امید را در هنرمندان دارای معلولیت زنده کرد
عشرت درزاده؛ مشاور کارگردان گروههای اعزامی حاضر از استان سیستان و بلوچستان در حاشیه هفتمین جشنواره تئاتر هنرمندان دارای معلولیت کویر(کرمان)
مشاور کارگردان گروههای اعزامی حاضر از استان سیستان و بلوچستان نیز در حاشیه هفتمین جشنواره تئاتر هنرمندان دارای معلولیت کویر با اشاره به حضور مستمر گروههای هنری این استان در جشنواره تئاتر افراد دارای معلولیت، از مسیر دشوار اما اثرگذار کار با هنرمندان دارای معلولیت، مشکلات پایگاههای هنر روستایی و ضرورت حمایت نهادهای فرهنگی، خیرین و رسانهها سخن گفت و این جشنواره را بستری مهم برای دیدهشدن توانمندیهای این هنرمندان دانست.
عشرت درزاده با اشاره به نقش خود در جشنواره امسال، توضیح داد که در نمایش «شادنامه» بهعنوان دستیار کارگردان و در نمایش «کفاشباشی» چابهار بهعنوان مشاور و همیار کارگردان حضور داشته است و گفت: در این جشنواره کنار گروههایی بودم که با وجود محدودیتهای فراوان، روی صحنه آمدند و توانستند خودشان را به مخاطب معرفی کنند و نشان بدهند معلولیت مانع خلاقیت نیست.
وی با اشاره به فعالیت پایگاه هنر درمانی تحت مدیریت خود، با بیان این نکته که این پایگاه کودکان دارای معلولیتهای ذهنی، جسمی، حرکتی و طیف اوتیسم را از سنین پایین پذیرش میکند و افزود: ما از سهسالگی پذیرش داریم و حتی سالمندان هم در فعالیتهای تئاتری ما حضور دارند و سالهاست به شکل مستمر در جشنوارهها شرکت میکنیم.
این مشاور کارگردان با اشاره به سابقه حضور گروههای تحت پوشش در جشنوارههای مختلف، یادآور شد که فعالیت اولیه هنرجویان بیشتر در حوزه عروسکگردانی بوده است و تأکید کرد: سالهای قبل با اجرای عروسکی در جشنوارهها حاضر میشدیم اما امسال بچهها اجرای صحنهای داشتند و واقعاً خوش درخشیدند و برای خود ما هم این پیشرفت قابل توجه بود.
درزاده با اشاره به سختیهای کار با هنرمندان دارای معلولیت، اظهار کرد: کار کردن با این بچهها بینهایت سخت است اما در عین حال شیرینی خاص خودش را دارد و همین شیرینی باعث میشود آدم خستگی را فراموش کند.
گاهی خسته میشویم
کرمان با صحنه تئاتر، امید را در هنرمندان دارای معلولیت زنده کرد
وی ادامه داد: گاهی وسط تمرین خسته میشوند یا تمرین را رها میکنند اما درک نقش و احساس آنها بسیار عمیق است.
این مشاور کارگردان با اشاره به تأثیر عاطفی این مسیر بر زندگی شخصی خود، خاطرنشان کرد: شادی این بچهها اشک من و خانوادهام را در میآورد و این اشک از سر خوشحالی است و من خودم را خوشقسمت میدانم که چنین مسیری نصیبم شده است.
این فعال هنر درمانی با اشاره به مشکلات تولید آثار نمایشی در مناطق روستایی، تصریح کرد: ما یک پایگاه هنر روستایی هستیم و اعتبار مشخص و ثابتی نداریم و معمولاً سالی یک بار مبلغ اندکی دریافت میکنیم که پاسخگوی هزینههای تولید نیست.
وی افزود: باورتان میشود بعضی از بازیگران ما از روستاها یک کیلومتر پیادرزاده با تأکید بر ارزش معنوی این فعالیتها، بیان کرد: من موفقیت را در شادی و عزت نفس این بچهها میبینم و همین موضوع برای من بزرگترین دستاورد زندگی است
این مشاور کارگردان تاکید کرد: بچههای ما چندین بار به تئاتر شهر تهران رفتهاند در حالی که این اتفاق برای بسیاری از بازیگران عادی فقط یک آرزوست.
وی با اشاره به شرایط استان سیستان و بلوچستان، اظهار کرد: این استان با وجود وسعت زیاد، از نظر امکانات فرهنگی محروم است و پایگاههای هنر روستایی میتوانند نقش مهمی در پر کردن این خلأ داشته باشند.
درزاده تاکید کرد: اداره ارشاد، آموزش و پرورش، مدارس استثنایی، شورای شهر و خیران اگر حمایتهای کوچک اما مستمر داشته باشند، این جریان زنده میماند.
وی با اشاره به نگاه خیران به حوزه مدرسهسازی، تصریح کرد: با هزینهای بسیار کمتر از ساخت یک مدرسه میتوان پایگاههای هنر درمانی را فعال نگه داشت و به بچهها انگیزه داد، چرا که بچهها لحظهشماری میکنند که زنگ مدرسه بخورد و به پایگاه هنری بیایند.
هنرمندان معلول دیده شوند
این مشاور کارگردان با اشاره به نقش رسانهها در دیدهشدن این فعالیتها، خاطرنشان کرد: وقتی رسانهها و مسئولان از نزدیک میآیند و این فضا را میبینند، باورشان نمیشود چنین ظرفیتی در یک پایگاه روستایی وجود دارد.
وی افزود: همین دیدهشدن میتواند مسیر حمایت را هموار کند.
درزاده با اشاره به برخی وعدههای عملینشده، اظهار کرد: انتظار ما حمایتهای بزرگ نیست و حتی توجههای کوچک و عملکردن به وعدهها میتواند انگیزه این بچهها را چند برابر کند و همین که احساس کنند دیده میشوند برایشان بسیار ارزشمند است.
این فعال هنر درمانی در پایان با قدردانی از برگزارکنندگان جشنواره تئاتر افراد دارای معلولیت، تاکید کرد: این جشنوارهها فرصتی فراهم میکند تا بچههای ما روی صحنه بروند و توانمندیهایشان دیده شود و وقتی تندیس را در دست میگیرند، نگاه جامعه هم به آنها تغییر میکندده میآیند تا به تمرین برسند.
نظر شما