خبرنگار افتخاری خراسان از دل آسایشگاه شهید بهشتی؛ رؤیایی که به واقعیت پیوست

رویاها گاهی در سکوت شکل می‌گیرند؛ در اتاقی کوچک، پشت پنجره‌ای با نمای حیاط آسایشگاه، جایی که قاسم عدالتیان سال‌ها زندگیش را گذرانده است. او جوانی با معلولیت ذهنی است، اما ذهنش همیشه پر از قصه، تیتر و خبرهای تازه‌ای بود که از دل کتاب‌ها، روزنامه‌ها و گفت‌وگوها بیرون می‌کشید.
در فضای پر از مهر آسایشگاه شهید بهشتی، جایی که زندگی قاسم عدالتیان در جریان است، دنیای دیگری نیز وجود دارد؛ دنیایی که با واژه‌ها و خبرهای روزنامه شکل گرفته. قاسم، جوانی با معلولیت ذهنی، سال‌هاست که هر روز صبح با شوق، صفحات روزنامه  را ورق می‌زند. برای او، هر خبر دریچه‌ای به جهان بیرون است و هر تیتر، قصه‌ای تازه برای گفتن. عشق قاسم به خبر و روایتگری، در قلب این آسایشگاه ریشه دوانده بود. او با اشتیاق اخبار را برای دوستانش تعریف می‌کرد و شاید در خیالش، خودش را در میان هیاهوی یک تحریریه تصور می‌کرد؛ جایی که واژه‌ها به خبر تبدیل می‌شوند. 
سرانجام، در روز خبرنگار، این رویا به واقعیت پیوست. قاسم در میان جمع خبرنگاران روزنامه خراسان ایستاد و کارت خبرنگاری افتخاری خود را دریافت کرد. این کارت برای او نشانی از اعتبار و ارزشی بود که همیشه در درون خود حس می‌کرد. این اتفاق، به او می‌گفت که صدایش، نگاهش و قلمش مهم است. لحظه‌ای که کارت را در دست گرفت، چهره‌اش درخشش خاصی داشت؛ آرامشی عمیق از تحقق یک آرزوی دیرین. نگاه قاسم پر از حرف بود؛ حرف‌هایی که حالا فرصت بیان شدن پیدا کرده‌اند. او با این قدم، ثابت کرد که استعداد و اشتیاق، محدود به هیچ چارچوبی نیست.
قاسم حالا یک خبرنگار است. خبرنگاری که از دل آسایشگاه شهید بهشتی برخاسته تا نشان دهد حتی در آرام‌ترین نقاط هم، می‌توان بزرگ‌ترین رویاها را به واقعیت تبدیل کرد. این قصه، یادآوری قدرتمندی است برای همه ما، که هر انسانی، فارغ از شرایطش، صدایی برای روایت دارد و شایسته شنیده شدن است.