کودکان نیاز دارند در خانواده و در آغوش پر مهر و محبت والدین یا مراقبین خود از مراقبت کافی و لازم برخوردار باشند و برای دریافت این عشق و محبت نیاز نیست کار خاصی کنند و یا دارای ویژگیهای خاصی باشند. هرگز کودکان نباید به خاطر اشتباهاتشان از دوست داشته شدن، محروم شوند یا برای دریافت آغوش و نوازش کاری برای کسی انجام بدهند. کودکانی که در بستر محبت و عشقِ شرطی رشد میکنند، همیشه نسبت به خودارزشمندی و دوست داشتنی بودن خود تردید دارند و به دنبال تایید و اعتبار بخشی از دیگران ممکن است آماده تن دادن به هر خواستهای بشوند.
این کودکان عزت نفس پایینی خواهند داشت و در موقعیت های دشوار تاب آوری کمی دارند و آسیب پذیر خواهند بود؛ بالعکس کودکانی که در محبت و عشق بیشرط رشد میکنند، عشق سالم و دوست داشته شدنِ دو طرفه را تجربه می کنند، در روابط انسانی می توانند محبت و مهر کافی به دیگران نشان دهند، بدون آنکه احساس مهر طلبی داشته باشند.
دکتر سعیده طوفانی -روانشناس ومشاور سامانه صدای مشاور( 1480)
نظر شما