به گزارش روابط عمومی اداره کل بهزیستی استان اصفهان، معاون دفتر پیشگیری از معلولیت‌ها و تلفیق اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در حاشیه این نشست، گفت: براساس قانون حمایت از حقوق معلولان، فرد دارای معلولیت به کسی اطلاق می‌شود که به تایید کمیسیون پزشکی– توانبخشی تعیین نوع و شدت معلولیت رسیده باشد و این کمیسیون‌ها با اعضا تخصصی خود طی سال‌های مختلف تاکنون در سازمان وجود دارند.
شبنم جهانشاد افزود: درحال حاضر پس از آسیب‌شناسی شرایط موجود کمیسیون‌های پزشکی– توانبخشی و برگزاری نشست‌های هم‌اندیشی با دبیران و اعضا تخصصی این کمیسیون‌ها مقرر شد در جهت تسهیل فرایند تایید معلولیت و شدت آن و در نهایت صدور کارت شناسایی معلولیت، سیاستگذاری و برنامه‌ریزی مجدد صورت پذیرد و این مهم علاوه بر استفاده از روش‌های علمی روز و متناسب‌سازی آن با شرایط کشور ایران، نیازمند تدوین دستورالعمل اجرایی و راهنمای کاربردی برای اعضا کمیسیون می‌باشد.
وی ادامه داد: خوشبختانه سازمان بهزیستی از بیش از یک دهه پیش از رویکرد طبقه‌بندی عملکرد، ناتوانی و سلامت سازمان بهداشت جهانی در این کمیسیون‌ها بهره گرفته است و از انواع آسیب‌هایی که در این طبقه‌بندی اشاره شده؛ چهار گروه آسیب‌های حوزه ذهن و روان، آسیب‌های بینایی و شنوایی، آسیب‌های صوت و گفتار و آسیب‌های حرکتی که با عنوان انواع معلولیت در سازمان بهزیستی و قوانین کشور مصطلح هستند، انتخاب شده است که در کمیسیون‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرند. این گروه‌ها همان افراد دارای معلولیت و ورودی‌های سازمان بهزیستی در حوزه توانبخشی هستند.
جهانشاد اظهار کرد: در استفاده از طبقه‌بندی عملکرد ناتوانی و سلامت سازمان بهداشت جهانی ما به دنبال دستیابی به ادبیات یکسان در تعریف کم‌توانی و معلولیت نیز بودیم، چرا که همواره پس از ارائه آمار و ارقام شیوع معلولیت در ایران و تفاوت فاحش آن با آمار های سازمان بهداشت جهانی و دیگر کشورها؛ این پرسش مطرح است که آیا تعریف ما از معلولیت در ایران با آنها همخوان هست یا خیر؟
وی ادامه داد: به حتم یک تفاوت دیدگاه و تعریف وجود دارد که هنوز نتوانسته‌ایم برآورد درستی از شیوع کم‌توانی و یا معلولیت در کشور متناسب با آمار های جهانی ارائه دهیم.
معاون دفتر پیشگیری از معلولیت‌ها و تلفیق اجتماعی سازمان بهزیستی کشور خاطرنشان کرد: سازمان بهداشت جهانی، واژه‌های؛ کم‌توانی و فرد دارای کم‌توانی را مورد نظر قرار داده است به عبارتی پس از تعیین آسیب یا آسیب‌های مختلف مانند آسیب ذهنی هوشی، بینایی، شنوایی، حرکتی و ... که در فرد وجود دارد و پیش‌تر نیز به آنها اشاره شد، باید دید پیامد این آسیب‌ها در فرد چیست و به چه میزان بر روی انجام حوائج روزمره زندگی فرد تاثیر گذاشته و وی را دچار محدودیت عملکرد در این فعالیت‌ها نموده است.
جهانشاد گفت: بنابراین در بررسی‌های کمیسیون پزشکی توانبخشی تعیین نوع و تعیین شدت معلولیت نیز تمرکز ما علاوه بر آسیب، بیشتر بر انجام فعالیت‌های روزمره زندگی فرد است و میزان محدودیت در عملکرد روزمره زندگی را مد نظر قرار می‌دهیم و میزان محدودیت عملکردی ناشی از آسیب‌های دائمی در فرد همان شدت معلولیت است.
وی افزود: پس از تایید و تعیین شدت معلولیت فرد دارای معلولیت مبتنی بر دیدگاه پزشکی و توانبخشی در کمیسیون‌های پزشکی به دنبال نیازسنجی و ارائه خدمات حمایتی در کمیته توانبخشی مبتنی بر دیدگاه مددکاری و منطبق با طبقه‌بندی عملکرد ناتوانی و سلامت هستیم و به این ترتیب کمیسیون‌های پزشکی کار تخصصی خود را فارغ از ارائه خدمات انجام خواهند داد.
معاون دفتر پیشگیری از معلولیت‌ها و تلفیق اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: اینکه فرد به چه خدمتی نیاز دارد و سازمان چه خدماتی را می‌تواند متناسب با شرایط فردی، اقتصادی اجتماعی به فرد دارای معلولیت ارائه دهد به عهده کمیته‌های توانبخشی قرار خواهد گرفت، لذا لازم بود دوباره نشست‌های تخصصی برگزار و چالش‌های موجود در کمیسیون‌ها و کمیته‌ها بررسی شود.
وی افزود: بدین منظور تاکنون پنج نشست تخصصی برخط و حضوری با معاونین توانبخشی و دبیران و اعضا کمیسیون‌ها توسط دفتر برای بازیابی دو جایگاه محتلف کمیسیون پزشکی– توانبخشی و کمیته توانبخشی، برگزار شده است و این نشست در استان اصفهان نیز بنابر نیاز در ادامه سلسله نشست‌های برنامه‌ریزی شده و در جهت تکمیل فرایند بازنگری دستورالعمل کمیسیون‌های پزشکی– توانبخشی تشکیل شده است تا دستورالعمل بازبینی شده با هدف ایجاد وحدت رویه و یکسان‌سازی شیوه اجرا در تمام کمیسیون‌های پزشکی سراسر کشور در اسرع وقت به استان‌ها ابلاغ شود.
جهانشاد گفت: در نهایت فرآیند کمیسیون پزشکی به کارت شناسایی معلولیت و یا گواهی معلولیت منتهی می‌شود و تمام تلاش حوزه توانبخشی سازمان بر این است که با جذب اعتبار لازم بهترین نیروهای تخصصی را در کمیسیون‌های پزشکی– توانبخشی بکار گیرد و با ارائه آموزش‌های لازم، کارت معلولیتی را به فرد دارای معلولیت ارائه دهد که ضمن انگ‌زدایی از فرد دارنده آن، در همه جای کشور یکسان، مورد پدیرش و شناخته شده باشد و امکان دریافت خدمات در سطح جامعه برای افراد دارای معلولیت را فراهم نماید.
نظر شما