به گزارش روابط عمومی اداره کل بهزیستی استان کرمانشاه؛
تابآوری اجتماعی ممکن است به سرمایه طبیعی تکیه بزند، قدر طبیعت را بدانیم. آب و خاک حاصلخیز از مهمترین سرمایههای طبیعی بهشمار میآیند. سرمایه طبیعی شامل؛ خاک، هوا، آب و همه موجودات زنده است. اهمیت ارائه کالاها و خدمات رایگان به مردم، حمایت از اقتصاد و جامعه و امکان زندگی انسان، اهمیت ساختار و تنوع زیستگاهها و اکوسیستمها اجزای حیاتی سرمایه طبیعی میباشند که به خدمات اکوسیستمی معروف هستند و برای زندگی انسان، اقتصاد و جامعه ضروری هستند.
سرمایه طبیعی را میتوان در دو بخش زنده و غیر زنده نگاه کرد. سرمایه طبیعی غیر زنده شامل داراییهای زیرزمینی مانند سوختهای فسیلی و مواد معدنی و همچنین جریانهای غیر زنده مانند انرژی باد و خورشید میشود.
سرمایه طبیعی زنده شامل موجودات زنده مانند گیاهان و حیوانات است که خدمات اکوسیستمی ضروری برای وجود انسان را ارائه می کنند، مانند غذا، آب پاک و هوا. سرمایه اکوسیستم، جزء اصلی سرمایه طبیعی، در صورت مدیریت پایدار قابل تجدید است. اما در صورت مدیریت نادرست میتواند تخلیه یا تخریب شود. این مؤلفهها به طور جمعی و در کنار یکدیگر شالوده سرمایه طبیعی را تشکیل میدهند که برای حفظ زندگی و حمایت از سیستمهای اقتصادی-اجتماعی و صد البته در تاب آوری اجتماعی بسیار مهم است. این مفهوم برای اولین بار در سال ۱۹۷۳ معرفی شده است و پس از آن بود که اقتصاد اکولورژیک در ادبیات تحقیق توسعه یافت. سرمایه طبیعی یک مفهوم بنیادی برای ارزیابی اقتصادی خدمات اکوسیستم است. زندگی غیر انسانی، کالاها و خدماتی را تولید میکند که برای زندگی ضروری هستند. بنابراین، سرمایه طبیعی برای پایداری اقتصاد ضروری است. در سال ۲۰۱۲ “اعلامیه سرمایه طبیعی” موسوم به (NCD) در اجلاس ریو + ۲۰ که در برزیل منتشر شد. اعلامیه سرمایه طبیعی تعهدی جهانی است که برای ادغام معیارهای سرمایه طبیعی در محصولات و خدمات تلاش میکند. امضاءکنندگان اعلامیه سرمایه طبیعی تعهد خود را برای گنجاندن ملاحظات سرمایه طبیعی در گزارشات بخشهای مالی بهصورت رسمی مصوب کردند. این اعلامیه بر اهمیت ارزش گذاری و حفاظت از سرمایه طبیعی در اقتصاد جهانی تأکید میکند و بر نیاز به همکاری بین بخش خصوصی و دولتی و همچنین اقدام دولت برای تنظیم و تشویق سازمانها به ارزشگذاری و حسابرسی سرمایه طبیعی در مدلهای تجاری خود تأکید میکند. به طور خلاصه، چهار هدف اصلی آن عبارتند از: ۱-افزایش درک وابستگی تجاری به داراییها و سرمایههای طبیعی؛ ۲-حمایت از توسعه ابزارهایی برای ادغام ملاحظات سرمایه طبیعی در فرآیند تصمیمگیری در مورد تمام محصولات و خدمات مالی ۳-کمک به ایجاد یک اجماع جهانی در مورد ادغام سرمایه طبیعی در حسابداری و تصمیمگیری بخش خصوصی. ۴-تشویق به اجماع در مورد گزارش یکپارچه برای گنجاندن سرمایه طبیعی به عنوان یکی از اجزای کلیدی موفقیت یک سازمان. تابآوری، توانایی اکوسیستمها برای مقاومت و بازیابی از اختلالات است از سوی دیگر مفهوم سرمایه طبیعی برای حفظ رفاه انسان بسیار مهم است، زیرا پایه و اساس فعالیتهای اقتصادی و توسعه اجتماعی را تشکیل میدهد. افزایش تابآوری سرمایههای طبیعی برای ژینایی و تضمین تداوم ارائه خدمات اکوسیستمی ضروری است، به ویژه در مواجهه با چالشهایی مانند نوسانات اقلیم و تغییرات آب و هوا و شیوههای ناپایدار که ظرفیت طبیعت را برای حمایت از مشاغل، اقتصادها و جوامع تهدید می کند. جوامع میتوانند با لحاظ کردن مفهوم تاب آوری ، صیانت و تقویت سرمایههای طبیعی، تعادل اکولوژیک را حفظ کنند، از توسعه پایدار حمایت کنند و رفاه نسل فعلی و آینده را تضمین کنند. تأثیرات اقتصاد بر محیط زیست و سهم محیط زیست در اقتصاد در حال حاضر در مفاهیم اقتصاد سبز ، مدیریت منابع طبیعی و توسعه پایدار ارائه میشود که به یقین این همه ماجرا نیست. سرمایه طبیعی و تاب آوری اجتماعی نقش مهمی در رفاه جامعه و واکنش به بلایا دارند. سرمایه طبیعی به منابعی اطلاق میشود که طبیعت فراهم میکند، مانند آب، هوا و اکوسیستمها که برای بقای انسان و فعالیتهای اقتصادی ضروری هستند از سوی دیگر، تابآوری اجتماعی توانایی یک جامعه برای استفاده از منابع موجود، از جمله شبکههای اجتماعی و روابط، برای پاسخگویی، مقاومت و بهبودی از موقعیتهای نامطلوب است. رابطه بین سرمایه طبیعی و تاب آوری اجتماعی معنادار است سرمایه طبیعی، مانند منابع آب پاک و اکوسیستمهای سالم، با حمایت از معیشت، امنیت غذایی و کیفیت کلی زندگی، پایه و اساس رفاه و تاب آوری جامعه را فراهم میکند. از سوی دیگر، تابآوری اجتماعی به شبکههای اجتماعی قوی، اعتماد و انسجام جامعه برای پاسخگویی مؤثر به بلایا و بحرانها متکی است. با تقویت سرمایه اجتماعی از طریق ایجاد ارتباطات، اعتماد و مشارکت اجتماعی، برنامهریزان و سیاستگذاران میتوانند توانایی جامعه را برای مقاومت در برابر وقایع نامطلوب و بهبود آنها افزایش دهند و حتی در حفاظت از سرمایههای طبیعی مؤثر واقع شوند. در اصل، ترکیب سرمایه طبیعی و تابآوری اجتماعی چارچوبی قوی برای پایداری جوامع میسازد. با درک اهمیت هر دو جنبه و ادغام آنها در فرآیندهای برنامهریزی و تصمیمگیری، جوامع میتوانند بهتر برای چالشهای ناشی از تغییرات و بلایای محیطی آماده شوند و با آنها سازگار شوند. از سرمایه طبیعی میتوان برای ایجاد تاب آوری اجتماعی با فراهم کردن بستری برای رفاه جامعه و واکنش به بلایا استفاده کرد. سرمایه طبیعی اساس بقای انسان و فعالیتهای اقتصادی را تشکیل میدهد. با حفاظت، حفظ و افزایش سرمایه طبیعی، جوامع میتوانند از در دسترس بودن منابع ضروری که از معیشت، امنیت غذایی و کیفیت کلی زندگی حمایت میکنند، اطمینان حاصل کنند.
معاونت پیشگیری بهزیستی استان کرمانشاه
دفتر پیشگیری از آسیبها
منبع: http://www.resiliency.ir
برای پیوستن به کانال ادارهکل بهزیستی استان کرمانشاه در پیامرسان ایتا، اینجا را لمس کنید
نظر شما