سخن گفتن موهبتی الهی است که خداوند تنها انسان را شایسته برخورداری از آن دانسته است. در این میان، آموختن کلام و گفتار به کودکانی که با اختلالات گفتاری مواجهند، به منظور بهرهمندی از بزرگترین نعمت و موهبت خداوندی، رسالتی شریف و مقدس است.
گفتار و زبان عنصری مهم در برقراری ارتباط با دیگران و عامل کلیدی در فعالیتهای ذهن همچون تفکر است. اختلالات گفتار و زبان میتواند مهارتهای شناختی فرد را مختل سازد. علاوه بر این، انسان فطرتا موجودی اجتماعی است و اختلالات گفتاری، مشکلات عدیدهای را در مهارتهای ارتباطی و اجتماعی افراد به وجود میآورند. گفتار درمانگر با هنر خویش میتوانند آدمی را از انزوا بیرون کشیده و او را در مسیر پیشرفت، تعالی و شکوفایی استعدادهایش رهنمون سازند.
اینجانب یکم اردیبهشت ماه روز ملی گفتار درمانی را به آنان که روزهایشان با آواها و نجواها گره خورده و با صبوری کلام را میآموزند و لذت شنیدن اولین جملات آموخته شده به یک کودک و چهره خوشحال و شگفتزده والدین آنها به تجربه ای زیسته در دوران اشتغال آنها تبدیل گردیده است، تبریک میگویم و برای تمامی همکاران سختکوش، فهیم و دلسوز این حوزه آرزوی پیشرفت و بهروزی دارم.
نظر شما