مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی در این بازدید به تشریح فعالیت‌های بهزیستی در حمایت از کودکان بدسرپرست و بی‌سرپرست و سیاست‌های به کار گرفته در موضوع رهسپاری این کودکان پرداخت و گفت: در حال حاضر یک هزار و 920 کودک بدسرپرست و بی‌سرپرست در 97 مرکز شبه‌خانواده تحت نظارت بهزیستی زندگی می‌کنند. یکی از دغدغه های بهزیستی موضوع رهسپاری فرزندان مان است. اینکه آیا فرزند ۱۸ساله بعد از رهسپاری زندگی خوبی خواهد داشت؟!
مهدی برجی افزود: دو کار مهم در این زمینه انجام گرفته است. افزایش ۸۰درصدی یارانه مراکز و طراحی چهار فاز برای رهسپاری، از این برنامه ها است.
وی ادامه داد: در فاز اول به دنبال سنجش و غربالگری می‌باشیم. به همین منظور استاندارها و شاخص های مختلفی توسط متخصصین طراحی شده است. در این مرحله ویژگی های شخصیتی فرد مورد ارزیابی قرار می گیرد و با توجه به تمامی خصایص شخصی از طریق رویکرد توانمندسازی مبتنی بر فرد، آموزش‌های اختصاصی که برای هرکس با دیگری با توجه به استعدادها، علایق و توانمندی آنها متفاوت است، ارائه می گردد. فاز دوم آموزش مهارت های اولیه نرم از طریق مربیان است که در سنین ۱۳ تا ۱۷سالگی انجام می گیرد. در دوسال پایانی نیز فاز سوم که آموزش مهارتهای شغلی و حرفه ای است، انجام می گیرد. در این شیوه رهسپاری هر فرد باتوجه به استعداد و علاقه خود دارای یک مهارت ویژه می شود. بعد از رهسپاری باید فرصت آفرینی کنیم. فرصت آفرینی در زمینه مسکن، ازدواج، اشتغال و...
مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی مهارت آموزی و استقلال مطلوب فرزندان را در گرو برنامه ریزی دقیق دانست و گفت: در مرحله اول در فرصت آفرینی، تمرکز بر روی اشتغال است. به همین منظور با سازمان فنی حرفه ای تفاهم نامه ای منعقد گردیده که در سال آینده آموزش های مهارتی و حرفه ای را به این فرزندان ارائه دهد. در مرحله بعدی این کودکان از تسهیلات اشتغال و حمایت های لازم در راستای تامین اشتغال برخوردار می‌شوند.
وی ادامه داد: مراکز شبه خانواده به منظور نگهداری و توانمندسازی اطفال و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست تأسیس شده‌اند. هدف این مراکز علاوه بر نگهداری، بهبود شرایط محیط زیستی و پرورش فرزندان نیز می‌باشد. کارشناسان مراکز شبه خانواده تلاش دارند زندگی فرزندان را در این گونه مراکز به محیط خانواده نزدیک کنند و آنها را آماده ورود به اجتماع کنند.برنامه ریزی دقیق و آماده سازی فرزندان با آموزش هایی از قبیل مهارت آموزی، آموزش مهارت های زندگی، خودمراقبتی ، مدیریت مالی و مدیریت شغلی آغاز می شود و در راستای آماده سازی فرزندان چندین دستگاه و نهاد باهم همکاری می کنند.
برجی افزود: کودکان و نوجوانان ساکن مراکز بهزیستی به دلیل شرایط زندگی نامناسب و آسیبهای متعددی که متحمل شده‌اند، نیاز به حمایت و مراقبت ویژه دارند. آموزش یکی از عوامل مؤثر در بهبود رفاه، سلامت و آینده این گروه از کودکان و نوجوانان است که می‌تواند به ارتقای شایستگی آنها منجر شود.دوره نوجوانی، دوره انتقال از کودکی به بزرگ سالی است و الگوهای رفتاری مفیدی که می تواند در طول عمر بر زندگی فرد مؤثر باشد، در این دوره تشکیل می شود. زمانی که نوجوانان قادر نیستند به صورت موفقیت آمیز از بحرانها و چالشهای تحولی گذر کنند، دچار ناتوانیهای روان شناختی می شوند؛ همچنین اختلالات گوناگونی را در جریان بهنجار زندگی عادی و جنبه های عاطفی، اجتماعی و شناختی تجربه می کنند.
وی با بیان اینکه کفایت اجتماعی یکی از موضوعات مورد توجه در خصوص کودکان مقیم مراکز است، گفت: کفایت اجتماعی یکی از سازه‌های اصلی بهداشت روانی و یک رویکرد متمرکز بر فرد است که نه‌تنها به توانمند ساختن افراد در زندگی زمان حال می‌اندیشد، بلکه بر توانمندی آنان در آینده نیز تأکید دارد. درواقع، هدف نهایی کفایت اجتماعی این است که افراد، مسئولیت برتری و شایستگی فردی خویش را بپذیرند. این شایستگی فردی شامل سلامت روانی، خودشکوفایی و پذیرش مسئولیت فردی است. کفایت اجتماعی در روابط بین‌فردی بر عملکرد روانشناختی و تحصیلی تأثیرگذار است و از سوی دیگر، نقص آن با بیماری‌های روانشناختی گسترده‌ای مانند افسردگی ارتباط می‌یابد. کفایت اجتماعی نوجوان ترکیبی از توانایی نوجوان برای استفاده از مهارتهای اجتماعی و رفتار سازگارانه برای تعامل با همسالان و بزرگسالان در محیط به یک شیوه موفقیت‌آمیز است
مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی خاطرنشان کرد: کفایت اجتماعی چهار بعد دارد. مهارتهای شناختی که شامل مهارت خودآگاهی و توانایی تصمیم‌گیری است؛ مهارتهای رفتاری که دو مهارت حل مسئله اجتماعی و ارتباطی را دربرمی‌گیرد؛ کفایت‌های هیجانی که شامل سه مهارت مدیریت خشم، همدلی و مقابله با هیجانات می‌شود؛ مهارتهای انگیزشی نیز شامل سطح رشد اخلاقی و احساس خودکارآمدی است. آموزش کفایت اجتماعی با اثرگذاری روی سطح مهارتی فرد می‌تواند به بالا بردن میزان مهارتهای زندگی در نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست برای پیشگیری، کاهش و کنترل آسیبهای اجتماعی کمک می‌کند.
نظر شما