به گزارش روابط عمومی و امور بینالملل به نقل از اصفهان، نخستین کارگاه تخصصی شهر دوستدار سالمند با حضور «حسامالدین علامه» سرپرست دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور و «لیلا جودان» نماینده صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در ایران در شهر اصفهان برگزار شد.
در ابتدای این مراسم دکتر «حسامالدین علامه» سرپرست دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور با بیان اینکه سالمندی از یک منظر به سالمندی فردی و سالمندی جمعیتی تقسیم میشود، گفت: سالمندی فردی با افزایش طول عمر انسان سر و کار دارد و با شاخص افزایش امید به زندگی مطرح میشود و حاصل عوامل مختلفی از جمله بهبود سطح زندگی و ارتقای خدمات سلامتی و رفاه اجتماعی میباشد، اما سالمندی جمعیتی که گاهی به درستی از آن به بحران یاد میشود، مربوط به بهم خوردن تعادل نسبت گروههای سنی در مباحث جمعیتشناسی بوده و بیش از هر چیزی محصول کاهش ازدواج و نرخ باروری و موالید است. هرچند عوامل دیگری همچون افزایش مشکوک زوجهای نابارور و یا پدیده مهاجرت دائمی نیز بر آن تاثیر دارند. بحران اصلی آنجاست که نیروی در سن کار و مولد سرمایه در جامعه کاهش یابد. اگر در فرصت پنجره جمعیتی موجود برای تقویت زیرساختهای اقتصادی، رفاهی و سلامت محور تدبیری در خور انجام نشود، عاقبتی ناگوار و بحرانی در پیش روی ما خواهد بود.
سرپرست دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور، ادامه داد: واقعیت این است که بخش دولتی، عمومی، خصوصی و سمنهای کشور، بجز توجهی مختصر و کلیشهای در روز و هفته سالمند کار خاصی برای درک بحران پیشرو و سونامی سالمندی، انجام ندادهاند. علیرغم اینکه سند ملی سالمندی کشور نگارش شده است ولی فاصله زیادی تا عزم و اراده و اقدامات بین سازمانی و خیزش همگانی برای تمهیدات مناسب این بحران وجود دارد. در این میان نقش سازمان برنامه و بودجه و دبیرخانه شورای ملی سالمندان بسیار مهم و حیاتی است. تا زمانی که نتایج پیمایشها و پژوهش تبدیل به اقدامات و مداخلات اولویتمند، در برنامههای ۵ ساله توسعهای و نیز برنامههای تاکتیکی میان مدت و برنامه عملیاتی سالیانه نشود، از حد بیان دغدغه و توصیف بحران پیش رو فراتر نرفتهایم.
متناسب با سرعت رشد نسبت سالمندی، برنامهریزی نکردهایم
وی، گفت: واقعیت این است که متناسب با سرعت رشد نسبت سالمندی، برای پیامدهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، رفاهی و چالشهای عرصه بهداشت، درمان، توانبخشی و مراقبتی سالمندان برنامهریزی نکردهایم و احتیاج مبرم به سیاستگذاری درست در مورد جایگاه فرهنگی و اجتماعی سالمندان و هویت سالمندی، مشارکت اجتماعی، اوقات فراغت اعم از ورزش و تفریح، گردشگری، زیارت و سیاحت، اقتصادی و معیشتی، فضاهای مناسب زندگی سالمندی، بهداشت و سلامت، مراقبت و حمایتهای عمومی و اجتماعی، آموزش و توانمندسازی و موارد متعدد دیگر داریم.
ایجاد محیطهای دوستدار سالمند از مداخلات مهم در مواجه با پدیده سالمندی است
علامه با اشاره به تغییرات ساختاری و عملکردی مغز در فرایند سالمندی، گفت: حفظ توانمندیها و مهارتهای لازم برای سالمند و توانمندسازی مستمر وی از یک سو و افزایش کارایی و احساس رضایت سالمند از سوی دیگر باعث جامعه سالمند فعال و پویا و مثبت خواهد شد.
سرپرست دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور، افزود: ایجاد محیطهای دوستدار سالمند از مداخلات مهم در مواجه با پدیده سالمندی است. دوستدار سالمند بودن شهرها یکی از موثرترین رویکردهای سیاستگذاری برای پاسخ به پیری جمعیتی و طراحی همه شمول مداخلات مرتبط است.
همکاری بینبخشی برای ایجاد محیط مناسب و پویای سالمندی
وی، گفت: برای ایجاد محیط مناسب و پویای سالمندی، همکاری بین بخشی نکته بسیار مهمی است که نتیجه آن ایجاد محیطی مناسب و پویا و راحت برای تمامی سنین و افراد شهر و محله های شهری است.
علامه، در پایان یادآور شد: از آنجایی که در اصفهان همکاری بینبخشی بسیار بالاست و همکاری شهرداری و بهزیستی ستودنی است، در سال ۱۳۹۴ از بین استانها و شهرهای داوطلب شهر دوستدار سالمند، اصفهان انتخاب شد و روند تخصصی طرح با راهنمایی و همکاری صندوق جمعیت سازمان ملل متحد به سرعت در حال اجراست و امیدواریم بتوانیم با اجرای دقیق ۸ محور این طرح در اصفهان، طرح را در سایر شهرهای داوطلب دوستدار سالمند کشور اجرا کنیم.
نظر شما