در انتهای شهر جایی که دل‌ها آرام می‌گیرند

در جنوبی‌ترین نقطه تهران آن‌سوتر از کهریزک، جایی هست که بوی مهر می‌دهد. جایی که نامش «سرای احسان» است اما آنچه در آن موج می‌زند چیزی فراتر از احسان، چیزی شبیه همزیستی است. زیستن در کنار انسان‌هایی که سال‌هاست از هیاهوی خیابان‌های شهر فاصله گرفته‌اند.

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل، امروز دکتر سید جواد حسینی؛ رئیس سازمان بهزیستی کشور میهمان سرای احسان بود؛ خانه‌ای که ۴۷۳ نفر از بیماران اعصاب و روان در آن زندگی می‌کنند. ۲۲۸ نفر با خانواده‌هایی که دیگر نیستند یا مؤثر نیستند و ۲۳۸ نفر بی‌هیچ تکیه‌گاهی.

دقایقی پیش از ورود رئیس سازمان بهزیستی، مددجویان سرای احسان با لباس‌های سفید و گل در دست در حیاط منتظر ایستاده بودند. وقتی که حسینی وارد شد، یکی‌یکی گل‌ها را به او دادند. یکی از مددجویان با صدایی رسا متنی را از روی کاغذ خواند و بعد ناگهان حسینی را در آغوش کشید و بوسه‌ای بی‌واسطه اما لبریز از صداقت.

در همین حین یکی از مددجویان خانم، مشکلاتی را با رئیس سازمان در میان گذاشت و خواستار حل آنها شد مشکلاتی همچون نبود آب گرم و آب لوله‌کشی.

پس از استقبال صمیمی مددجویان، رئیس سازمان بهزیستی راهی نخستین ایستگاه بازدید شد: بخش نگهداری زنان.

درِ این بخش اتاق‌هایی با نام‌هایی زیبا چون «رز یک»، «رز دو»... جلب توجه می‌کرد فضا گرچه ساده بود، اما بوی زندگی در آن جریان داشت. اتاق‌هایی با ۲۰ تخت یا شایدم بیشتر با رنگ‌هایی آرام، میزبان زنانی بودند که با همه رنج‌ها باز هم لبخند بر لب داشتند.

ایستگاه بعدی بازدید از سرای احسان، بخش کاردرمانی و فیزیوتراپی بود.تنها یک فیزیوتراپ با حوصله‌ از ساعت ۸:۳۰ صبح تا ۵:۳۰ عصر در کنار مددجویان است. خانم ازهدی که مسئول این بخش است، توضیح داد که برای هر مددجو پروتکل درمانی ویژه‌ای طراحی شده و هر ماه این برنامه براساس وضعیت بدنی افراد بازبینی می‌شود. هدف ساده اما مهم است یعنی توانمندسازی یا به عبارتی دقیقتر تلاشی برای بازگرداندن توان، پیشگیری از تحلیل عضله و راه رفتن بدون مشکل.

در بخش فیزیوتراپی، مددجویی که آقای حدود ۶۰ ساله بود به رئیس سازمان بهزیستی گفت: وقتی به سرای احسان آمدم، زانو درد داشتم اما اکنون با گذشت ۶ ماه و انجام فیزیوتراپی خیلی بهترم.

کتابخانه محل دیگری از بازدید بود. مددجویان کتاب به دست در دنیای خودشان غرق بودند. هنگامی که حسینی به جمع آنها وارد شد از هر کدام پرسید که چه کتابی می‌خوانند، پاسخ‌ها بسیار جالب بود، یکی بوستان سعدی می‌خواند و فرق گلستان و بوستان را خوب می‌دانست، دیگری مثنوی یا قصه‌هایی از قرآن.

ایستگاه دیگر بازدید از مرکز مهارت آموزی مددجویان بود اینجا را شاید بتوان جذاب‌ترین بخش سرای احسان دانست، مردان و زنانی که مشغول خیاطی، بافت قالی یا نقاشی روی سفال و سرامیک بودند.

در کارگاه‌ مهارت آموزی، مردی که ۱۸ سال است در اینجا زندگی می‌کند از روزگاری گفت که در خیابان جمهوری خیاطی می‌کرد و حالا در همین جا پیراهن و شلوار می‌دوزد.

 فانوس، مددجوی خانمی است که قالیبافی را آموخته چون خیاطی برایش سخت بود. حالا با ذوق، از بافت اولین قالی زندگی‌اش که آن را در همین سرای احسان یاد گرفته بود برای رییس سازمان بهزیستی توضیح می‌داد.

سالن ورزشی مددجویان بخش دیگر بازدید بود.در سالن ورزش، مددجویان پینگ‌پنگ بازی می‌کردند، شطرنج، دوچرخه ثابت... حسینی هم وارد میدان شد و با آن‌ها پینگ پنگ بازی کرد. گلخانه هم بخش دیگری بود که مددجویان در آن خیار می‌کاشتند. محصولاتی که برای مصرف خود مجموعه استفاده می‌شود.

دکتر رمضانی‌نژاد، مدیرعامل سرای احسان نیز در جریان این بازدید گفت: فعالیت این مجموعه از سال ۷۷ با جمع‌آوری کارتن‌خواب‌ها شروع شد بعد نگهداری بیماران روان را به آن اضافه کردیم. حالا ۴۷۳ نفر اینجا زندگی می‌کنند. ما با هیچ مددجویی ارتباط مالی نداریم و اینجا یک خانواده‌ایم.

در این دیدار، عوامل مجموعه سرای احسان از هزینه سالانه ۱۰۰ میلیارد تومانی مجموعه گفتند که ۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون توسط سازمان بهزیستی به آنها کمک می‌شد و با آمدن دکتر حسینی به بهزیستی، ۸۰۰ میلیون تومان دیگر به بودجه آنها اضافه شد و به ۲ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان رسید و البته با توجه به حقوق پرسنل این بودجه کفاف نمی‌دهد.

رئیس سازمان بهزیستی در این جلسه قول افزایش ۴۰ درصدی بودجه اختصاصی بهزیستی به این مرکز را داد که براین اساس مجموع بودجه اختصاص یافته بهزیستی به این مرکز به ۴ میلیارد تومان می‌رسد.

آخرین بخش این دیدار هم ثبت قاب عکس یادگاری با مددجویان سرای احسان بود.

کد خبر 137750

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 2 =