بهزاد وحیدنیا در گفتوگو با آتیهآنلاین گفت: تمام افراد دارای معلولیت مشکلات ذهنی نیستند و بسیاری از افراد معلول امکان دستیابی به بلوغ اجتماعی و اقتصادی و... را در تعاملات بیشتر را دارا هستند و البته از لحاظ روانشناختی نیز به نظر میرسد که حضور بیشتر افراد دارای معلولیت در جامعه زمینه رشد روانی و اجتماعی آنها را در حد مطلوب فراهم میکند.
مدیرکل امور مشاوره و روانشناختی سازمان بهزیستی کشور در بیان دیگر مزایای حضور فرد معلول در جامعه عنوان کرد: با حضور پررنگتر این افراد در اجتماع ضرورتهای تامین حقوق آنها بیشتر خواهد شد، هرچقدر بیشتر در جامعه حاضر شوند جامعه مجبور است که الزامات تامین خدمات آنها را در زمینه مناسبسازی، پاسخگویی بهینه به مسایل و مشکلاتشان و همچنین در برنامه ریزیهای کلان کشوری را مدنظر قرار دهد و به تبع با فراهمسازی این زیرساختها میزان سرعت تغییرات اجتماعی ارتقاء داده میشود.
وحیدنیا حضور افراد دارای معلولیت در اجتماع را در بازیابی روانی - اجتماعی والدین و مراقبان موثر دانست و افزود: بسیاری از فرصتهایی که برای ارتباط موثر افراد دارای معلولیت میتواند در جامعه ایجاد شود در حال حاضر به فضای منزل محدود شده است و به همین سبب فشارهای روانی اجتماعی خانوادهها افزایش یافته است.
وی حضور معلولان در اجتماع را در کاهش فشارها بر خانواده موثر خواند و گفت: این مساله از دو جنبه به کاهش فشارها کمک میکند یکی اینکه بحث مراقبت اجتماعی موثر فراهمتر میشود و اینکه با ایجاد احساس توانمندی در فرد و ارتباطاتی که خانواده افراد معلول با خانواده افراد سالم میگیرند احساس فشار آنها کمتر خواهد شد.
وحیدنیا در پاسخ به اقدامات موثر همپای توانمندسازی در جهت عادیسازی معلولیت در جامعه خاطرنشان کرد: اگرچه توانمندسازی کمک شایان توجهی در جهت ایجاد و تقویت قابلیتهای فردی و اجتماعی و همچنین بهرهمندی از امکانات اجتماعی را برای فرد معلول فراهم میکند و بسیار ارزشمند است اما به تنهایی کافی نیست و ضروری است به موازی شکلگیری جامعه پذیرای معلولیت، زمینه ایجاد فرصتهای برابر نیز برای رشد و توسعه این افراد فراهم شود.
وی افزود: جامعه پذیرا باید عاری از خطرات محیطی باشد تا افراد دارای معلولیت با آرامش بتوانند در فضای ایمن و حمایتی رشد اجتماعی مطلوبی را به دست آورند.
وحیدنیا تصریح کرد: باورهای غلط و یا فشارهای اجتماعیای که حضور خانوادههای افراد دارای معلولیت به همراه فرزندانشان را در اجتماع سخت میکند باید کمرنگ و حذف شوند؛ برخی نگاهها که معلولیت را ناشی از یک گناه یا نقص میدانند طبیعتا به موضوع عادیسازی معلولیت در جامعه آسیب میزنند.
وی بر ایجاد واگذاری فرصتها و نقشهای اجتماعی موثر به معلولان تاکید کرد و گفت: در چنین شرایطی افراد دارای معلولیت از اینکه خودشان را ذینفع والبته خدمترسان به دیگران میبینند به حضور بیشتر در اجتماع ترغیب می شوند و روند عادیسازی معلولیت در جامعه سریعتر خواهد شد.
مدیرکل امور مشاوره و روانشناختی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به ضرورت معرفی قابلیتهای معلولان گفت: بحث معلولیت نباید به عنوان یک الگو یا طرحواره ذهنی منفی معرفی شود، افراد دارای معلولیت مانند دیگر انسان های ذی شعور بعضا اگرچه ممکن است فاقد برخی از تواناییهای حسی و حرکتی باشند اما قابلیتهای گسترده آنها گاه نادیده گرفته میشود و به نظر میرسد جامعه نیازمند یک تغییر مفهومی در این زمینه است.
وی تاکید کرد: دستگاه ها و نهادهای مختلف باید اقداماتی را در جهت معرفی الگوها و چهرههای موفق و برتر در این زمینه به انجام برسانند که جامعه به این باور برسد که معلولیت ناتوانی نیست و چه بسا افراد موفقی که با وجود محدودیتهای جسمی و حرکتی به موفقیتهای بزرگ در عرصههای مختلف آموزشی، ورزشی، فرهنگی و اجتماعی و...دست یافتهاند و بنابراین باید بستر حضور بیش از پیش آنها در اجتماع فراهمتر شود.
نظر شما