به گزارش روابط عمومی اداره کل بهزیستی استان اصفهان، پدر گرامی حضرت محمد(ص) عبدالله از خاندان بنیهاشم و مادر گرامیاش آمنه بود. حضرت محمد (ص) قبل از ولادت، پدر خویش را از دست داده بود و شش ساله بود که مادرش نیز درگذشت.
در این هنگام عبدالمطلب جد آن حضرت، سرپرستی ایشان را به عهده گرفت. اما آن بزرگوار نیز پس از دو سال درگذشت و بدین ترتیب حضرت محمد (ص) در هشت سالگی تحت توجه و سرپرستی، ابوطالب، عموی خویش قرار گرفت.
حضرت محمد (ص) از دوازده سالگی به اتفاق عموی خود به سفرهای تجاری می رفت و به سبب راستگویی و قابلیت اعتماد بسیار، مردم به وی لقب امین داده بودند.
هنگامی که چهل سال از عمر پربرکت پیامبر اکرم (ص) گذشته بود، جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و پیام خداوند یکتا را مبنی بر پیامبری ایشان، ابلاغ کرد.
همچنین حضرت امام جعفر صادق (ع) از نوادگان پاک رسول گرامی اسلام (ص) و پیشوای ششم شیعیان در این روز در مدینه متولد شد. آن حضرت دوازده سال از عمر خود را در کنار جدش امام سجاد (ع) و نوزده سال را در کنار پدرش امام محمد باقر (ع) گذراند و در سال ۱۴۸ هجری قمری به شهادت رسید. دوران زندگی این امام بزرگوار، عصر شکوفایی علم و دانش، تفسیر قرآن و نشر علوم گوناگون بود.
امام صادق (ع) علاوه بر آگاهی عمیق از علوم و معارف اسلامی، بر علوم مختلفی ازجمله طب، شیمی، ریاصی و بسیاری فنون دیگر احاطه کامل داشت. دوستداران علم و دانش در هر زمینه به محضر آن حضرت شرفیاب می شدند و درباره هر موضوع علمی و دینی که می خواستند از آن حضرت سوال می کردند.
امام صادق (ع) نیز به فراخور استعداد و فهم هر شخص به او پاسخ می داد. حدود چهار هزار شاگرد برجسته در محفل درس امام صادق (ع) تربیت شدند و دانشمندانی همچون جابربن حیّان، شیمیدان معروف و کاشف گوگرد، از دانش ایشان بهره بردند.
نظر شما