ورامین| حیاط کوچکی که تعمیرگاه ویلچر نیازمندان است

یک روز صبح در کوچه پس کوچه های محله روغنکشی شهر ورامین سراغ خانه ای را گرفتم که به برخی مردم،  امید دوباره می بخشید؛ امیدی که با نشستن تبلور می یافت. این نشستن با نشستن های معمولی تفاوتی ذاتی دارد، نشستنی نه از سر آسایش و نه از روی درآوردن خستگی؛ بلکه نشستنی برای شروع و ادامه حرکت، حرکتی در افق زندگی و برای ساختن بنای زندگی. از چند نفر پرسیدم و همگی اول با نگاهی به پاهای من و دوم با چشمانی سراسر ترحم و دلسوزی نشانی خانه تعمیرکار ویلچر را دادند ولی چشمانشان مرا بازجویی می کرد. زنگ درب کوچک خانه ای را زدم، پشت در و در بیرون خانه، گویی چله تابستان و حرارتی بسان خورشید، گرم و زمینی تف دیده را تجربه کردم و آن طرف در، دنیایی از درخت، گل، سبزه، ماهی و جریان داشتن زندگی که تازه فهمیدم الله یار خالقی چگونه امید را دوباره به توانخواهان نیازمند ورامینی باز می گرداند.

به گزارش روابط عمومی بهزیستی استان تهران به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی، در حیاط کوچک اما سرزنده خانه وی چندین گونه گیاه و درخت و حتی آکواریوم دست ساز و پرورشگاه کوچک ماهی قزل آلا هم دیده می شد.

این مرد ۴۸ ساله با گشاده رویی تمام در را باز کرد و از همان پشت در شروع به تعریف و بیان ویژگی کار خود کرد و گفت که مواد اولیه را از راسته گمرک بازار تهران تهیه کرده و می خرد.

به این مرد گفتم که اندکی صبر کن می پرسم ولی او با حرارت ادامه داد: من و پسرم مهدی که نگهبان اورژانس اجتماعی بهزیستی ورامین است با هم به تعمیر ویلچرها می پردازیم.  

خالقی حیاط خانه را کارگاه خود کرده بود و تعداد قابل ملاحظه ای ویلچرهای تعمیری و قطعات آن ها در حیاط،  به شکل ویژه ای خودنمایی می کرد. در گوشه ای از حیاط و درکنار پله سیمانی وسایل پذیرایی را آوردند؛ آنجا بود که الله یار آرام گرفت ولی فقط برای چند ثانیه تا شیرینی های خوشمزه خِمسی را با میوه به ما تعارف کند.  

اینجا بود که پرسیدم از خودت بگو و گفت: "متولد ۱۳۵۲ هستم و در روستای خِمس از توابع شهرستان خلخال استان اردبیل به دنیا آمده ام". اما چهره وی غم زمانه دارد و بیش از این سن و سال شناسنامه ای نشان می دهد.

گفت:  فقط تا سوم راهنمایی درس خوانده ام و ثمره ازدواجم دو پسر و یک دختر است که پسرانم محمد سرباز صنایع دفاع و مهدی نگهبان اورژانس اجتماعی ورامین و در کار تعمیر ویلچر هم کمک حال من است.

سال ۸۵ و زمانی که در بهزیستی شهر تهران کار می کرد فردی به نام توان  در تغییر نگاه وی اثر گذاشته و الله یار به تقلید از وی پرداخته و مسیری کوتاه برای رسیدن به خدا زده است. آن موقع خالقی نگهبان بهزیستی بود و توان تعمیرکار ویلچر؛  

خالقی می گوید: با وسواس به کار توان خیره می شدم و برایم جالب بود که وی خدمات ارزان تری را به معلولان ارائه می کند و از آنجا بود که گاهی به وی کمک می کردم و سال ۹۱ که به بهزیستی ورامین منتقل شدم مستقلا کار تعمیر ویلچر را شروع کردم.

وی گفت: با توجه به شرایط مالی افرادی که برای تعمیر ویلچر می آیند قیمت هایی که می دهم تفاوت می کند، نه اینکه از برخی بیشتر بگیرم بلکه از آن هایی که تمکن مالی کمتری دارند مبلغ پایین تری را می ستانم.

خالقی با بیان اینکه افتخار می کنم یک آذری زبان اصیل اردبیلی ام گفت: افراد نیازمندی که مراجعه می کنند علاوه بر ارائه تخفیف و کمتر گرفتن مبلغ، سوغاتی خِمس را نیز به آن ها هدیه می دهم و یا هر چیزی که نشان دهد وفا و جوانمردی هنوز زنده است و به بایگانی کتاب ها نپیوسته است.

وی در ادامه اظهار داشت: در شلوغ ترین روز کاری ده دستگاه ویلچر را تعمیر کردم و درآمد ماهیانه من از این کار نزدیک دو میلیون تومان است که تقریبا ماهیانه نصف این مبلغ را به مشتریان تخفیف می دهم.  

وی گفت: در سال هایی که پیاده روی اربعین برپا بود با همراهی چند تن از تعمیرکاران ویلچر در شهر مهران مستقر می شدیم و نذر تعمیر ویلچر پیاده روندگان و در اختیار گذاردن ویلچر صلواتی به آن ها را انجام می دادیم که امیدوارم زودتر از شر این ویروس منحوس رهایی یابیم و بتوانیم به روال عادی زندگی بازگردیم.  

خالقی در ادامه اظهار داشت: توفیق داشتم در سال های ۹۶، ۹۷ و ۹۸ این خدمت مقدس را به زائران آقا اباعبداللله الحسین(ع) ارائه دادم و برابر نذری که دارم امیدوارم بتوانم در اربعین های بعدی نوکری مفتخرانه خود را ادامه دهم.  

وی با این توضیح که قیمت یک دستگاه ویلچر دست اول بیش از دومیلیون تومان است، خاطر نشان کرد: اگر همه اجزای یک ویلچر از قبیل جاپایی، لاستیک، تسمه، جادستی، طوقه، بلبرینگ، کفی، ترمز و ... را تهیه کرده و با سرهم کردن به یک ویلچر تبدیل کنیم کمتر از یک میلیون و ۴۰۰هزارتومان می شود.  

خالقی گفت: این تفاوت قیمت یعنی کمک به اقتصاد خانوارهایی که به ویلچر نیاز دارند و این مبلغ  به نوعی به چرخه اقتصاد توانخواهان باز می گردد.  

در سالی که از سوی مقام معظم رهبری به نام تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها نام گرفته باید از الله یار خالقی ها بیشتر گفت و نوشت تا جامعه آن ها را شناخته و مدیران مرتبط موانع پیش روی خدمت رسانی آن ها را مرتفع سازند، خدمتی که شاید کوچک بوده و به چشم نیاید ولی خالقی که در ایام سخت کرونا حتی به بیماران کرونایی نیز ویلچر رایگان به امانت داده شایسته نگاهی ویژه است و باید نوع تفکر این آدم و افرادی از تبار آن را پاس داشت که شایسته تکریم هستند و باید این تفکر را در جامعه امروزی بیش از گذشته ساری و جاری کنیم.  

الله یار در پایان از همه تشکر کرد و گفت: خدا کند همه ویلچرنشین ها شفا بگیرند و بتوانند روی دو پای خود و بدون کمک دیگران راه بروند.
 ما هم با خالقی خداحافظی کردیم به دعای وی آمینی به وسعت قلب و دل خسته اش نثار کردیم.

کد خبر 45288

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 10 =

خدمات الکترونیک پرکاربرد