برقراری ارتباط با افراد دارای مشکل شنوایی

«برقراری ارتباط با افراد دارای مشکل شنوایی»

دراطراف ما افرادی هستند که یا مشکل شنوایی دارند و یا کاملا ناشنوا هستند. به همین دلیل احتمالا پیش آمده که قصد برقرار کردن ارتباط با این افراد را داشته‌ایم، اما چون زبان آنها را نمی دانیم از برقراری ارتباط باز مانده ایم. وقتی نمیدانیم چطور بدون زبان اشاره با افراد ناشنوا یا کم شنوا ارتباط برقرار کنیم، ممکن است اوضاع را بدتر کرده و کار را برای خود و طرف مقابلمان سخت تر کنیم. اگر می‌خواهید با یک فرد ناشنوا ارتباط برقرار کنید فقط کافی‌ست کارهایی را که در ادامه می‌خوانید، انجام دهید. اما قبل از آن بدنیست بدانید که ناشنوایان همه حس‌ها و ادراک افراد قادر به تکلم را دارند. این افراد در بسیاری از زمینه‌ها از افراد سالم نیز توانمندتر هستند با این حال نکات و روش‌هایی وجود دارد که شما می‌توانید با اتکا به آن‌ها با افرادی که  که قادر به شنیدن نیستند ارتباط برقرار کنید.
ارتباط با افراد ناشنوا زمانی که شما زبان اشاره را بلد نیستید، می تواند امری پیچیده و سخت به نظر برسد و در مواردی حتی قادر نباشید با آن ها ارتباط برقرار کنید. اما به واقع در هنگام برخورد با یک فرد ناشنوا چگونه می توان با او ارتباط برقرار کرد؟ در این مقاله ما قصد داریم تا نحوه ارتباط با ناشنوایان را مورد بررسی قرار دهیم.
•    مودبانه توجه آنها را جلب کنید
برای ارتباط با افراد ناشنوا قبل از هر چیزی می بایست او را متوجه حضور خود کنید. قطعا صدا زدن نام این افراد در حالتی که شما را نمی بینند کاری بیهوده است چرا که آن ها نمی توانند صدای شما را بشنوند. در وهله اول آنها باید شما را ببینند.
طبق مرکز ارتباط شنوایی ناشنوایان (DHCC)، شما چند گزینه اساسی برای جلب توجه آنها دارید که بی ادبانه تلقی نمی شوند: به قسمت بینایی افراد ناشنوا بروید یا به آرامی روی شانه فرد ضربه بزنید. تا جایی که می توانید سعی کنید همواره از گزینه اول استفاده کنید.
به این ترتیب می توانید به چشمان افرد ناشنوا نگاه کنید. تماس چشمی بسیار مهم است و به گونه ای علاقمندی شما را برای گفتن چیزی و برقراری ارتباط با ناشنوایان نشان می دهد. همچنین ارتباط چشمی این اطمینان را ایجاد می کند که فرد ناشنوا توجه کامل به شما را دارد.
هرگز دست خود را در مقابل صورت آنها تکان ندهید. DHCC همچنین پیشنهاد می کند که از فرد بپرسید آیا روش های دیگری برای جلب توجه آن ها وجود دارد که او ترجیح می دهد، خصوصاً اگر قرار است که مرتباً با آنها تعامل داشته باشید.
شما همچنین باید زمان برقراری ارتباط با افراد ناشنوا را به درستی تنظیم کنید. اگر به نظر می رسد که آن ها مشغول انجام کاری هستند، فعالیت آن ها را قطع نکنید چرا که به هر حال این کار بی ادبانه است. به هر حال هنگامی که صحبت خود را شروع کردید از آنها بپرسید که آیا مانع انجام فعالیت آنها شده اید یا خیر.
به یاد داشته باشید، افراد ناشنوا نیز می توانند مانند هر فرد دیگری توسط عوامل مختلفی دچار حواس پرتی شوند. بنابراین تصور نکنید که آنها آماده تماشای شما هستند فقط به این دلیل که این موضوع را به آنها نشان داده اید.
همیشه بر ارتباط با یک فرد ناشنوا روبروی او قرار بگیرید و تماس چشمی برقرار کرده و آن را در حین صحبت نیز حفظ کنید. سعی کنید دهان خود را نپوشانید زیرا بسیاری از ناشنوایان و کم شنوایان برای کمک به درک شما به لب خوانی اعتماد می کنند.
•    بگذارید افراد ناشنوا پیش قدم شوند
وقتی توجه آنها را جلب کردید، ادامه نحوه ارتباط را به آنها واگذار کنید. همه افراد ناشنوا و کم شنوا قادر به لب خوانی نیستند. بنابراین، ضروری است که به آنها اجازه دهید تصمیم بگیرند که چگونه با شما ارتباط برقرار کنند.
این نکته را به یاد داشته باشید که ممکن است این اولین باری باشد که شما با یک فرد ناشنوا ارتباط برقرار می کنید، اما آن ها هر روز با افراد گوناگونی در ارتباط هستند. در صورت امکان، برای روش های مختلف ارتباطی آماده باشید.
به عنوان مثال، اگر یک همکار ناشنوا دارید، همیشه یک قلم و یک کاغذ در دست داشته باشید. آن را روی میز خود بگذارید و وقتی می خواهید با آنها صحبت کنید، آن را با خود ببرید. همچنین، از صداهای پس زمینه آگاه باشید و سعی کنید در صورت امکان آن ها را حذف کنید. مخصوصا اگر فرد مقابل شما فقط کم شنوا است.
•    قابل مشاهده باشید و عادی صحبت کنید
در هنگام ارتباط با افراد ناشنوا بهترین کار این است که در دید آن ها قرار داشته باشید، چرا که بسیاری از افراد ناشنوا قادر به لب خوانی هستند. در این صورت، مهم است که قابل مشاهده بمانید تا هنگام صحبت کردن، بتوانند حرکت لب های شما را ببینند.
در همین خصوص لازم است که در هنگام قرار گرفتن در جلوی دید افراد ناشنوا به چند نکته توجه کنید. پیشنهاد می شود که خود را در نور مناسب قرار دهید. آنقدر نزدیک بایستید که فرد ناشنوا بتواند لب های شما را ببیند. اما خیلی هم نزدیک به آن ها نباشید که احساس کنند به حریم شخصی آن ها تجاوز کرده اید.
هنگامی که شروع به صحبت می کنید، بیش از حد در سخنان و حرکات لب خود غلو نکنید. هر دوی این کارها باعث می شود تا لب خوانی برای آن ها دشوار تر شود. تا حدی آهسته صحبت کنید (مخصوصاً اگر سریع صحبت می کنید) و هنگام صحبت همیشه رو در روی آن ها باشید و به برقراری ارتباط چشمی ادامه دهید.
هنگام صحبت دست ها، غذا و نوشیدنی ها را از دهان خود دور نگه دارید و هرگز هنگام جویدن غذا یا آدامس با افراد ناشنوا صحبت نکنید. تصور نکنید که آنها همه چیز را می فهمند فقط به این دلیل که به شما توجه می کنند.
ناشنوایان هم حواسشان پرت می شود. بنابراین، آماده تکرار مطالبی باشید که قبلاً گفته اید. این بدان معنی نیست که گفته های خود را دوباره با صدای بلند فریاد بزنید. فقط کافی است سخنان خود را به همان روش تکرار کنید. به آنها زمان دهید تا آنچه را که می گویید پردازش کنند و گاهی اوقات متوقف شوید تا ببینند آیا تمام حرف های شما را درک کرده اند یا خیر.
ر هنگام ارتباط با افراد ناشنوا بهترین کار این است که در دید آن ها قرار داشته باشید، چرا که بسیاری از افراد ناشنوا قادر به لب خوانی هستند. در این صورت، مهم است که قابل مشاهده بمانید تا هنگام صحبت کردن، بتوانند حرکت لب های شما را ببینند.
در همین خصوص لازم است که در هنگام قرار گرفتن در جلوی دید افراد ناشنوا به چند نکته توجه کنید. پیشنهاد می شود که خود را در نور مناسب قرار دهید. آنقدر نزدیک بایستید که فرد ناشنوا بتواند لب های شما را ببیند. اما خیلی هم نزدیک به آن ها نباشید که احساس کنند به حریم شخصی آن ها تجاوز کرده اید.
هنگامی که شروع به صحبت می کنید، بیش از حد در سخنان و حرکات لب خود غلو نکنید. هر دوی این کارها باعث می شود تا لب خوانی برای آن ها دشوار تر شود. تا حدی آهسته صحبت کنید (مخصوصاً اگر سریع صحبت می کنید) و هنگام صحبت همیشه رو در روی آن ها باشید و به برقراری ارتباط چشمی ادامه دهید.
هنگام صحبت دست ها، غذا و نوشیدنی ها را از دهان خود دور نگه دارید و هرگز هنگام جویدن غذا یا آدامس با افراد ناشنوا صحبت نکنید. تصور نکنید که آنها همه چیز را می فهمند فقط به این دلیل که به شما توجه می کنند.
ناشنوایان هم حواسشان پرت می شود. بنابراین، آماده تکرار مطالبی باشید که قبلاً گفته اید. این بدان معنی نیست که گفته های خود را دوباره با صدای بلند فریاد بزنید. فقط کافی است سخنان خود را به همان روش تکرار کنید. به آنها زمان دهید تا آنچه را که می گویید پردازش کنند و گاهی اوقات متوقف شوید تا ببینند آیا تمام حرف های شما را درک کرده اند یا خیر.
مهم نیست که در پایان شما به چه نحوی با افراد ناشنوا ارتباط برقرار می کنید، مهم این است که همواره صبور باشید. این روند می تواند برای هر دوی شما دشوار باشد، بنابراین کمی به آن ها فرصت دهید و عصبانی یا خسته نشوید.
محققان می گویند که شما هرگز نباید از روی ناامیدی تسلیم یا عصبانی شوید. این کار بی ادبی و بی احترامی به فرد ناشنوای مقابل شما است و به طور حتم باعث احساس ناتوانی و بی اهمیت بودن در او خواهد شد.
 
•    از حرکات ساده و زبان بدن استفاده کنید
هنگام صحبت، چند نشانه بصری به شما کمک می کند تا نظر خود را بیان کنید. همان گونه که ممکن است به هنگام صحبت با یک فردی که مشکل شنوایی ندارد، از زبان بدن خود کمک بگیرید، در زمان برقراری ارتباط با یک فرد ناشنوا یا کم شنوا نیز می توانید از حرکات ساده استفاده کنید.
اما به طور کلی، در اکثر مواقع توصیه می شود که هنگام ایجاد ارتباط با افراد ناشنوا یا کم شنوا تا حد امکان از انجام حرکات سریع به خصوص حرکات دست در مقابل صورت خود اجتناب کنید. چرا که ممکن است لب خوانی برای آن ها دشوار شود.
همیشه رو به روی آنها بمانید، تماس چشمی خود را حفظ کنید و دهان خود را قابل مشاهده نگه دارید. همچنین، اگر مانند یک فرد عجیب و غریب رفتار کنید، این کار شما نه تنها کمکی نمی کند بلکه می تواند باعث حواس پرتی آن ها نیز شود. بنابراین، چه در صحبت و چه در حرکات خود اغراق نکنید.
•    صداهای پس زمینه و نور را بررسی کنید
افراد ناشنوا از طریق دید بصری با دیگران ارتباط برقرار می کنند. به همین جهت همواره در هنگام ایجاد ارتباط با افراد ناشنوا و کم شنوا نور مناسب و عدم صداهای بلند در پس زمینه را بررسی کنید.
از ایستادن در مقابل منبع نور مانند پنجره، آفتاب روشن یا نورهای شدید خودداری کنید زیرا سایه تیره ای را در صورت شما ایجاد می کند. به این ترتیب افراد ناشنوا قادر نخواهند بود حالات چهره، حرکات لب و سایر علائم ارتباطی را ببینند. در نتیجه درک اینکه شما قصد دارید چه چیزی را بیان کنید، عملا برای آنها غیر ممکن خواهد بود.
واضح، آهسته و با ریتم ثابت صحبت کنید. مبالغه، فریاد و غر زدن می تواند لب خوانی را برای افراد ناشنوا و کم شنوا سخت تر کند. در صورت لزوم سخنان خود را دوباره تکرار کنید. تلاش برای گفتن همان حرف به روشی دیگر ممکن است کمک کننده باشد. همچنین برای رساندن بهتر مفهوم خود می توانید از نوشتن هم کمک بگیرید.

   برخی از علائم اصلی ناشنوایان را بیاموزید
ممکن است شما به طور روزمره با افراد ناشنوا یا کم شنوای اندکی برخورد داشته باشید. اما با این وجود می توانید ابتدایی ترین علائم زبان اشاره را بشناسید. 25 علامت اساسی هستند که هر کسی میتواند آن ها را یاد بگیرد. عباراتی مانند “سلام”، “بله”، “نه” و “آیا شما ناشنوا هستید؟ ”
شاید نتوانید به تمام اصول زبان ناشنوایان مسلط شوید، اما یادگیری برخی اصول بیانگر توجه شما به برقراری ارتباط و تعامل با آن ها است.
در آخر باید گفت که مهمترین نکته در برقراری ارتباط با افراد ناشنوا این است که هرگز تسلیم یا ناامید نشوید. شاید برای بار اول سخت باشد اما دوباره امتحان کنید. مطمئن ترین راه برای موفقیت این است که همیشه بار دیگر تلاش کنید.
برای آگاهی از چالش های پیش روی ناشنوایان می توانید مقاله ی ناشنوایان و چالش های زندگی در جهان شنیداری را مطالعه کنید.

افراد ناشنوا توانمندی‌های زیادی دارند و تنها برای ارتباطات نمی‌توانند گفته‌های دیگران را بشنوند. اینکه مردم بتوانند با این افراد به درستی رفتار کنند که مشکلات ارتباطی آن‌ها کمتر شود یک هنر است، که همه ما باید این هنر را یاد بگیریم.
به‌گزارش ایرنا، ناشنوایان همه حس‌ها و ادراک افراد قادر به تکلم را دارند. نکات و روش‌هایی وجود دارد که شما می‌توانید با اتکا به آن‌ها با افرادی که که قادر به شنیدن نیستند ارتباط برقرار کنید. این افراد در بسیاری از زمینه‌ها دیدیم که تا چه اندازه توانمند هستند. بنابراین یکی از توقعاتی که از افراد می‌رود فهمیدن این نکته است که ناشنوایان در بسیاری از زمینه‌ها افراد بسیرا توانمندی هستند و اختلال در یکی از حواس آن‌ها دلیل نمی‌شود که ما به آن‌ها ترحم کنیم. تنها آن‌ها را درک کنیم و نگذاریم به‌خاطر رفتار ما احساس بدی به آن‌ها منتقل شود.
۱. در برخورد با افراد ناشنوا، به‌راحتی با آن‌ها مکالمه کنید. تعجب نکنید. دهانتان را نپوشانید، آموزش‌هایی که به افراد ناشنوا داده‌اند نشان می‌دهد که بسیاری از ناشنوایان لب‌خوانی می‌کنند و برای ارتباط مسأله خودشان را حل می‌کنند.
۲. در یک زمان چند نفر با هم صحبت نکنید. برای حرف زدن در جمع نوبت بگیرید تا فرد ناشنوای جمع به زحمت نیفتد.
۳. روشنایی؛ اگر نور کم باشد و یا خاموشی باشد آن را رفع کنید. مطمئن شوید صورت شما در سایه قرار ندارد و چراغ یا آفتاب در چشم آن‌ها نیفتاده است. توجه کنید لب‌خوانی در این افراد بسیار مهم است و با اختلال در آن ارتباطشان هم مختل می‌شود. همچنین صداهای پس زمینه برای افرادی که متکی به سمعک هستند نیز بسیار مشکل است.
۴. واضح و آهسته صحبت کنید. مسخره نکنید، فریاد نزنید و اغراق نکنید که این کارها الگوهای لب شما را تحریف می‌کند.
۵. فاصله خود را حفظ کنید. یک یا دو متر از فرد ناشنوا فاصله بگیرید. برای کسانی‌که سمعک دارند و لب‌خوانی می‌کنند این کار بسیار اهمیت دارد.
۶. در صورت لزوم دوباره بیان کنید و تکرار کنید. تلاش کنید اگر فرد متوجه حرف شما نشده است با وضوح یشتری صحبت کنید و حرف خود را تکرار کنید.
۷. او را درک کنید و ترحم نکنید. مهم‌ترین نکته در مواجهه با افراد ناشنوا این است که او را درک کنید و اگر لازم است با خونسردی حرف خود را چندین بار تکرار کنید. اگر چند بار گفتید و متوجه نشدند، برای آنان بنویسید و به آن‌ها اهمیت بدهید و تسلیم نشوید.

فاطمه تقوی  نصرآباد 
کارشناس  توانبخشی