به گزارش ایرنا، سوژه گزارش ما بانویی است که در یکی از روستاهای بخش مرکزی دهلران در فاصله ۱۰ کیلومتری مرکز شهرستان با وجود همه محدودیت‌ها توانسته است کارآفرینی کند.
این بانوی دهلرانی با وجود داشتن ۲ فرزند معلول بر محدودیت‌ها غلبه کرده و توانسته است با راه‌اندازی کارگاه گلیم‌بافی و صنایع دستی به معیشت خود و مردم روستاهای بخش مرکزی کمک کند.
شهناز محمدزاده علاوه بر راه‌اندازی کارگاه گلیم‌بافی با برپا کردن دار گلیم برای علاقه‌مندان در خانه های آنها این صنایع دستی را احیا و اشتغال خانگی برای گلیم‌بافان ایجاد کرده است.
وی علاوه بر گلیم‌بافی در صنایع دستی نیز استعداد خود را نشان داده و موجب ترغیب زنان روستایی به کار و فعالیت شده است.
این کارآفرین با داشتن ۲ فرزند معلول علاوه بر خانه‌داری و رسیدگی به معلولان موفق شده است با شرکت در هشتمین دور انتخاب زنان کارآفرین برتر کشور با ارائه آثار خود و جلب آرای مردمی در فضای مجازی رتبه سوم کشور را از آن خود کند.
این انتخابات از اسفند سال ۱۳۹۷ با ایجاد سامانه انتخاب برترین کارآفرینان زن بر روی سایت معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده آغاز به کار کرد تا مردم و جوامع محلی با کارکرد این بانوان پرانگیزه و آثار تلاش‌های آنها آشنا شوند و از مردم دعوت شد تا با مطالعه اطلاعات ثبت شده از کارآفرینان بر روی سامانه و آشنایی با فعالیت آنها، به بهترین‌ها رای دهند.
خانم محمدزاده به عنوان یکی از نمایندگان استان ایلام در جشنواره زنان کارآفرین کشور شرکت کرد و رتبه سوم کشور را بدست آورد.
وی در میان زنان کارآفرین استان نیز رتبه برتر ایلام را کسب کرد.
این درخشش‌ها باعث شد به سراغ این زن کارآفرین روستایی برویم و با وی مصاحبه کنیم.
خانم محمدزاده در مصاحبه با خبرنگار ایرنا گفت: با توجه به زندگی در روستا و از طرفی علاقه به صنایع دستی از سال ۱۳۷۰ در تعاونی قالی‌بافان دهلران شروع بکار کردم تا اینکه موفق شدم سال ۱۳۹۰ کارگاه گلیم‌بافی ایجاد کنم.
وی با اشاره به اینکه در ابتدا این پیشه را در کارگاه خودم شروع کردم، افزود: برای فروش گلیم آن زمان به تهران و مشهد مسافرت و صنایع دستی خود را به فروش می‌رساندم چون در آن مناطق صنایع‌دستی را هم خوب می‌خریدند و هم مورد علاقه آنها بود.
این بانوی کارآفرین روستایی گفت: ۱۰ سال است که به صورت حرفه‌ای به گلیم‌بافی مشغول هستم و در کنار آن جاجیم‌بافی و قالی‌بافی نیز می‌کنم که البته هزینه‌های آن زیاد است و معمولا بدلیل نداشتن امکانات لازم بیشتر به سمت و سوی گلیم‌بافی روی آورده‌ام و صنایع دستی دیگر نیز دنبال می‌کنم.
خانم محمدزاده از احداث کارگاه قالی‌بافی خود و جذب کارآموز به صورت رسمی و آموزش از سال ۹۵ خبر داد و افزود: در سه سال اول توانستم حدود ۶۰ نفر کارآموز را جذب و آموزش دهم البته آموزش بصورت رایگان برای زنان سرپرست روستایی است.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر دارای ۱۵۰ کارآموز است، گفت: برای افراد آموزش دیده در خانه شخصی دار قالی برپا و همه امکانات برای آنها فراهم می‌کنم تا بافندگی کنند و دستمزد بافندگی به آنها می‌دهم و از این طریق هم آنها مشغول بکار می‌شوند و هم من از طریق فروش گلیم امرار معاش می‌کنم.
این کارآفرین روستایی ادامه داد: هدف من احیای صنایع‌دستی است که البته خودم دارای مدارک لازم در زمینه قالی‌بافی و گلیم‌بافی هستم و تلاش می‌کنم صنایع‌دستی را در روستاهای بخش مرکزی و حتی شهر دهلران و آبدانان احیا کنم چون علاوه بر روستاها در دهلران و شهرستان آبدانان هم کارآموز دارم و الان مشغول بکار هستند.
خانم محمدزاده با اشاره به اینکه با وجود همه این کارها و فعالیت‌ها و اشتغال و احیای صنایع‌دستی تاکنون تسهیلاتی دریافت نکرده‌ام، افزود: در صورتی که مسئولان کمک کنند و در این سال که مقام معظم رهبری آنرا سال تولید، پشتیبانی‌ها و مانع‌زدایی نامگذاری کرده است مبلغ پنج میلیارد ریال تسهیلات با بهره کم در اختیارم بگذارند، می توانم با راه‌اندازی یک کارگاه بزرگ علاوه بر اشتغال در زمینه کارآفرینی و ترغیب دیگر زنان علاقه‌مند به صنایع دستی و آموزش رایگان آنها بیشتر تلاش کنم و زمینه اشتغال برای افراد بیشتری و کسب درآمد برای آنها و از همه مهمتر احیای صنایع‌دستی و بازاریابی برای فروش بصورت گسترده اقدام کنم و در این صورت می‌توانم پشم و کرک مورد نیاز را مثل گذشته از دامداران بومی تهیه کنم و از این طریق حتی به معیشت عشایر هم کمک کنم.
وی با تاکید بر اینکه هم اکنون کارگاه در منزل شخصی خودم دایر کرده‌ام و دارقالی هم کم دارم، گفت: نیاز است مسئولان در خصوص تهیه زمین و تسهیلات با من همکاری کنند تا بتوانم قدم مثبتی در راستای شعار سال بعنوان یک زن کارآفرین بردارم چرا که من می‌خواهم با دانش و توان خودم سربار جامعه نباشم و در این راستا همت مسئولان را می‌طلبم تا بتوانم این مسیر را ادامه و علاوه بر ایجاد اشتغال به معیشت مردم هم کمک کنم.
خانم محمدزاده به دیگر فعالیت خود و کارآموزان در زمینه حصیربافی هم اشاره کرد و افزود: اگر مکان مناسب برای فعالیتم فراهم شود می‌توانم با توجه به علاقه کارآموزان حصیربافی هم را هم در کنار گلیم‌بافی احیا کنم.
وی با اشاره به هزینه‌های جاجیم‌بافی گفت: خودم جاجیم می‌بافم اما از آنجایی که تهیه دستگاه ریسندگی جاجیم‌بافی هزینه زیادی می‌خواهد و از توان من خارج است، نمی‌توانم با وجود علاقه کارآموزان در این زمینه کار کنم.
این زن کارآفرین روستایی گفت: به تازگی کار نمدبافی و احیای این صنایع‌دستی را نیز شروع کرده ام و بنا دارم در صورتی که مسئولان کمک کنند این کار را نیز ادامه دهم.
وی با اشاره به اینکه تا قبل از گلیم‌بافی وضع مالی چندان خوبی نداشتیم و حتی در زمینه امرار معاش دچار مشکل بودم، افزود: خدا را شکر با راه‌اندازی کارگاه خانگی و ایجاد دار قالی برای بافندگان در منزل و فروش گلیم توانستم برای خودم درآمدی داشته باشم.
خانم محمدزاده با اشاره به شرکت در نمایشگاه تهران و مشهد و ایلام و غرفه‌های اربعین در دهلران و ایلام افزود: کار بازاریابی را هم خود انجام می‌دهم و تلاش می‌کنم تا صنایع‌دستی استان را به سایر استان‌ها نیز معرفی کنم.
وی با اشاره به بازدید فرماندار شهرستان، بخشدار مرکزی، بهزیستی، میراث فرهنگی و امور بانوان استانداری از کارگاه خانگی گفت: بهزیستی به تازگی ۴۰۰ میلیون ریال تسهیلات برای بنده در نظر گرفته که دنبال انجام کارهای آن هستم ولی بانک‌ها در ضامن گیری سخت‌گیری می‌کنند و این موجب مشکلات برایم شده و قسط ماهانه آن نیز زیاد است که امیدوارم دست اندرکاران و مسئولان صدای بنده بعنوان یک کارآفرین را بشنوند و کمک کنند بتوانم این کار را ادمه دهم.
نظر شما