میر سجاد موسوی در گفتگو با خبرنگار ما افزود: با توجه به شناخت و تجربیاتی که از وضعیت معلولین در چهار دهه‌ی گذشته داریم سعی می‌کنیم به سمت ایجاد وضعیتی برویم که معلولین در جامعه شرایط بهتری برای زندگی را تجربه کنند.
وی افزود: عمده‌ترین مشکل افراد دارای معلولیت، تردد در معابر و در سطح شهر است که تلاش می‌کنیم از طریق تعامل با دستگاه‌ها و سازمان‌های مردم نهاد معلولین، در جهت رفع مشکلات دسترس‌پذیری حرکت کنیم.
وی با اشاره به محدودیت‌های ناشی از شیوع کرونا در جامعه‌ی معلولین گفت: این وضعیت، مسائل و مشکلات زیادی بخصوص از نظر روانی برای معلولین ایجاد کرده که باید در این زمینه کاری کنیم که فشار بار روانی معلولین کاهش یابد و زندگی برای آنان آسان‌تر شود.
آموزش مهارت‌های زندگی، یک ضرورت اساسی
وی آموزش مهارت‌های زندگی برای معلولین را یکی از برنامه‌های جدی خود عنوان کرد و گفت: توانمندسازی فرهنگی اجتماعی معلولین، تقویت ارتباطات بین فردی و اجتماعی، تقویت جرأت‌مندی و بیان مشکلات، خودباوری، کاهش استرس، مهارت حل مسئله و سایر مهارت‌های ارتباطی، از جمله آموزش‌هایی است که برای معلولین، یک نیاز اساسی تلقی می‌شود.
موسوی گفت: همچنین تلاش می‌کنیم در کنار سازمان بهزیستی به عنوان متولی حقوق معلولین، مردم، جامعه، مسؤولین و خود معلولین را با حقوق این گروه از شهروندان آشنا کنیم تا شرایط و زمینه‌های زندگی با کیفیت بهتر را برای آنان فراهم سازیم.
وی از تقویت تشکل‌های معلولین به عنوان یک مسئله‌ی مهم برای افزایش حضور اجتماعی معلولین یاد کرد و گفت: نهادهای مردمی معلولین، توانمندی کافی در جامعه ندارند و این بخصوص در شهرستان، چشمگیر است.
وی با تأکید بر اینکه حضور معلولین در رأس این تشکل‌ها لزوما به معنای عملکرد بهتر آنها نیست گفت: باید از خیرین فرهنگی و فرهیختگان توانمند بخواهیم در کنار این تشکل‌ها قرار بگیرند و توانمندی‌های قانونی، حقوقی، اداری و اجتماعی این تشکل‌ها را افزایش دهند تا آنها قادر به عملکرد بهتر و موثرتری در جامعه باشند.
کمک مادی به مددجویان نیازمند، حل مشکل را به تأخیر می‌اندازد
موسوی اظهار امیدواری کرد که بتواند به نیازهای واقعی معلولین ورود کند و با افزایش دانش و مهارت اجتماعی، راه‌حل‌های این نیازها را به آنان بیاموزد.
وی با تأکید بر اینکه در این مسیر طولانی و دشوار به همه‌ی فرهیختگان، دلسوزان، نیکوکاران، مددکاران اجتماعی و اهالی فرهنگ و رسانه نیاز دارد گفت: کمک‌های مادی مقطعی و یا مستمر، به تنهایی نه تنها حلال مشکلات معلولین نیست بلکه رفع و حل این مشکلات را به تأخیر می‌اندازد به همین خاطر باید از نیکوکاران فرهنگی بخواهیم در کنار این تشکل‌ها حضور داشته باشند و به عنوان مددکاران افتخاری، مبانی زندگی اجتماعی را به افراد دارای معلولیت بیاموزند و آنها را در رسیدن به اهداف زندگی‌شان یاری نمایند.
وی اشتغال، ازدواج، ارتباطات و رفع نیازهای دسترس‌پذیری را از مهم‌ترین مشکلات معلولین عنوان کرد و گفت: ازدواج معلولین بخصوص در بین خانم‌های دارای معلولیت، یک مشکل جدی است که برای رفع این مشکل، باید در جهت تقویت مهارت‌های فردی و اجتماعی آنان بویژه حضور اجتماعی، آموزش‌هایی را داشته باشیم
وی در پایان به ارزش مددکاری و اهمیت وظیفه‌شناسی کارکنان بهزیستی اشاره کرد و گفت: مددکاری فقط این نیست که اگر مددجویی به ما مراجعه کرد بگوییم داریم یا نداریم و تنها یک پاسخ سریع و غیر کافی به او بدهیم بلکه باید مشکل او را شناسایی کرده و در کنار او باشیم تا اینکه با آموزش و تلاش، مشکلش حل شود و راهش برای ادامه‌ی مسیر هموار گردد.
نظر شما