این عشق توام با معنویت با تمام عشقهای زمینی فرق دارد، ارتباطی وصف نشدنی بین عاشق و معشوق که عطش محبت و فراق یار آنچنان تو را از خود بی خود می کند که حاضری با هرآنچه در توان داری محبت خود را به او ابراز و زیارت یار دغدغه شب و روزت می شود.
بی شک این همان عشق واقعی است که وقتی از دور ترین نقطه قصد دیدار معشوق میکنی، کوله را برمیداری و پیرهن مشکی به تن راهی میشوی، سختی سفر را متحمل، ساعتها در خودرو مینشینی، کیلومترها راه را در گرما طی و تحمل می کنی، گرمای ۵۰درجه ای مرز مهران را حس نمیکنی، خوابیدن در موکب ها و روی زمین سفت برایت لذت بخش شده و دهها سختی دیگر، ولی لابه لای آنها تنها آقایی میبینی که اشاره آمدن به تو داده است!
این روزها اگرچه حضور گسترده و میلیونی عاشقان حسینی برای زیارت ارباب صحنه هایی زیبا از دلدادگی و شور حسینی را در مرز مهران به نمایش گذاشته اما در این میان حضور افراد ناتوان اعم از افراد دارای معلولیت، سالمند و جانباز صحنه هایی متحیر کننده و فراتر از عشق را ثبت کرده اند.
زائر سالمندی حدود ۸۰ساله تنها به مهران آمده، تکیه گاهش عصای چوبی است که با دستان لرزانش در دست گرفته و پا به پای آن حرکت می کند، کوله ای کوچک نیز در دست دیگرش دارد، ساکن یکی از استانهای مرکزی است که به قول خودش چند سال است افتخار زائر شدن در ایام اربعین حسینی را برای خود ثبت کرده است.
زائر دیگری که به همراه دوستش به مهران آمده نگاه هر بیننده ای را به خود جذب می کند، سوار بر ویلچر است و به جای پا با تمام توان دستانش را به چرخ های ویلچر می کشد و آنرا به سمت جلو هول می دهد، او هم از یکی از استانهای شرقی کشور خود را به مهران رسانده تا با شرکت در پیاده روی اربعین زائر حسین(ع) شود.
دیگری روشندل است، پدر دستانش را گرفته و با راهنمایی او مسیر را پیدا و راه می رود، او نه بین الحرمین را دیده نه حرم با صفای آقا را، او تنها عشق حسین را در قلبش جا داده و به شوق دیدار او به مرز مهران آمده تا راهی کربلای معلی شود.
با وجود زیبایی و معنویت پیاده روی اربعین ولی حضور در این حرکت عظیم و وحدت بخش شیعیان علاوه بر شوق نیازمند توانایی جسمی برای راه رفتن در این مسیر که بی شک با سختی همراه بوده دارد ولی تصاویر حضور افراد ناتوان جسمی اعم از سالمندان، افراد دارای معلولیت و جانبازان عزیز صحنه هایی نو و ماندگار از دلدادگی به آقا را ثبت کرده اند، صحنه هایی که روایتگری عشقی است که تفسیری ندارد بلکه تنها باید دید و دید و دید!
آری این روزها سفره معرفت و عشق حسین(ع) پهن شده و هرکسی به اندازه توانش در تلاش است تا لقمه ای از آن برداشته و سعادت دنیا و آخرت را نصیب خود کند.
نظر شما