افرادی که مشکل ناشنوایی دارند در دو دسته جداگانه تقسیم می شوند: یک دسته کسانی هستند که به علت کهولت سن دچار ناشنوایی یا کم شنوایی شدند و این موضوع بسیار متفاوت از دسته دوم است که شامل کودکانی است که به طور مادرزادی ناشنوا به دنیا آمدهاند. افرادی که در پیری دچار ناشنوایی میشوند، زندگی طبیعی خود را طی کرده و در پیری نیاز به وسایل کمک شنوایی مانند سمعک دارند، اما کودک ناشنوا اولین و بزرگترین مشکلش ارتباط با محیط است. عدم برقراری ارتباط با محیط میتواند علاوه بر تحت تاثیر قرار دادن گفتار کودک تبعات دیگری نیز برای او داشته باشد. و مشکل از همین جا آغاز می شود.
پس از تشخیص ناشنوایی کودک توسط متخصصان شنواییسنج، کار متخصصان گوش و حلق و بینی برای امور درمانی و همچنین کار گفتاردرمانگرها برای بهبود روند درمان و توانبخشی این کودکان آغاز میشود. در این روند تعدادی از کودکان مشکلشان با سمعک برطرف میشود و تعدادی دیگر نیاز به کاشت حلزون دارند که با توجه به مشکلات اقتصادی موجود و تحریمها، کاشت حلزون با هزینه بسیار بالایی همراه است و بخشی از این هزینهها به خانوادهها تحمیل میشود. از طرفی ممکن است این وسایل کمک شنوایی دچار آسیب دیدگی شده و یا مفقود شوند
مشکلات تحصیلی از دیگر دغدغه این کودکان است. از آنجایی که این کودکان هرکدام در سطحی از ناشنوایی قرار دارند، حضور آنها در هر دو مدرسه عادی و استثنایی با مشکلاتی روبهرو میشود. این کودکان معمولا دایره واژگانی محدودتر دارند و نیاز است معلم زمان بیشتری برای آنها صرف کند. در زمینه ارتباطات محیطی این کودکان، صدا و سیما میتواند کمک زیادی کند که متاسفانه فعالیت در این زمینه مغفول مانده است. به عنوان مثال کارتونها و فیلمهای سینمایی برای کودکان زیرنویس نمیشود و فقط در بخشهای خبری زیرنویس اخبار و یا مجری مخصوص وجود دارد که آن هم به دلیل نوع برنامه، مناسب کودکان نیست و همین باعث میشود که آنچنان که شایسته است نتوانند با محیط ارتباط برقرار کنند.
برای اینکه این افراد بتوانند رنج زندگی خود را کمتر کنند باید نگاه ویژهتری به مشکلاتشان داشته باشیم؛ چراکه مدت زمانی طولانی درگیر بیماری هستند. این نوعی کمک به مردمی است که دارای رنج طولانی مدت هستند و با این کمک میتوانیم از این رنج تا حدودی بکاهیم.
از دیگر چالشهای روبروی کودکان ناشنوا این است که استفاده از سمعک و سایر وسایل کمک شنوایی گاهی میتواند باعث بروز حساسیتهایی داخل کانال شنوایی این کودکان شده و عوارضی مانند جوشها و بیماریهای قارچی ایجاد کند. همین امر سبب میشود این کودکان نیاز مداوم به خدمات بهداشتی، آموزشی و توانبخشی داشته باشند که این هزینه ها در کنار هزینه گفتاردرمانی طولانی مدت، فشار زیادتری را به خانواده وارد می کند.
و سخن آخر مربوط به خرابی و آسیب دیدن وسایل کمک شنوایی مانند سمعک و یا قطعات کاشت حلزون است که بیمه ها این موارد را تحت پوشش قرار نمی دهند.
ما در جامعه افراد زیادی را می بینیم که با مشکلات معلولیت دست و پنجه نرم می کنند اما عامه مردم و مسئولین اکثرا از معلولیت شنوایی و دردسرهای آن ناآگاهند و در اغلب موارد این گروه از معلولین نادیده گرفته می شوند که ضرورت دارد نگاه ویژه تری به ناشنوایان عزیز داشته باشیم.
نظر شما