زنان همیشه در جوامع بشری به عنوان قشر آسیب پذیر جامعه بوده و هستند و اعتیاد به مواد مخدر یکی از عمده ترین و مهمترین انحرافاتی است که دامن بسیاری از آنها را آلوده کرده است.
البته در برخی جوامع همچون ایران اعتیاد در بانوان بسیار کمتر از مردان بروز می کند اما چند سالی می شود که صدای بحران اعتیاد بانوان به صدا درآمده و بسیاری از کارشناسان حوزه آسیب های اجتماعی خبر از رشد اعتیاد در زنان را می دهند.
هر چند مسئولان ذیربط آمار دقیقی از میزان جمعیت زنان معتاد در کشور ندارد، اما براساس برخی پژوهش ها، ۹.۶ درصد از معتادان کشور را زنان تشکیل می دهند و وزارت بهداشت نیز در آمار خود در مورد زنان معتاد از رقم یک زن معتاد به ازای ۸ مرد معتاد گزارش می دهد.
از عوامل گرایش زنان به مواد مخدر و عدم تمایل آنها به ترک اعتیاد را می توان به دلایل مختلفی همچون عدم رشد کافی زنان برای کسب مهارت زندگی، فقدان شایستگی فردی برای کسب پایگاه شغلی، ناامنی، احساس خشم و… دانست.
مشکلات روحی و روانی نیز در روی آوردن زنان به اعتیاد و مواد مخدر موثر است. زنان معتاد در مقایسه با دیگر زنان مسائل و مشکلات روانی بیشتری دارند. مشخص شده است که اختلالات افسردگی یا اضطراب، شایع ترین بیماری در نزد زنان معتاد به مواد مخدر است. مطالعات نشان داده است رفتارهای خودکشی، آسیب پذیری بالا و عزت نفس پایین در زنان معتاد بسیار بیشتر از دیگران است.
پدیده های اجتماعی نیز در گرایش زنان به اعتیاد و مواد مخدر دخیل است. زنان به عنوان همسر، مراقبت کننده و پایه و اساس اخلاق به حساب می آیند. با این حال نگاه مرد سالارانه در جامعه، که اعتیاد زنان را منفیتر از مردان می داند و همچنین سایر نگرش های اجتماعی درباره ناپسند تر بودن اعتیاد زن، یک مانع عمده درمان آنها محسوب می شود. حتی زنانی که خود می دانند از یک بیماری رنج می برند این نگرانی درد آور را که دیگران مشکل آنها را بپذیرند همراه خود دارند. آنها می ترسندکه خانواده شان، همراه، شریک، و یا جفتشان و یا حتی کارفرمایشان دیدگاه مسلط جامعه را که اعتیاد را یک مشکل اخلاقی می دانند، داشته باشند و آنها را در درمان حمایت نکنند.
جمعیت زنان متجاهر در همدان افزایش نیافته است
بهروز اکبری کارشناس دفتر پیشگیری از اعتیاد معاونت امور فرهنگی و پیشگیری از اعتیاد بهزیستی استان همدان در گفتگو با پرسون با بیان این نکته که اعتیاد در بانوان همدان به طور کلی افزایش یافته است، گفت: بیشترین موارد اعتیاد در زنان همدان در حاشیه شهرها دیده می شود.
وی افزود: ۹۰ درصد از زنانی که معتاد هستند در خانواده ای زندگی می کنند که سرپرست خانواده پدر، مادر یا همسر آنها معتاد است.
کارشناس دفتر پیشگیری از اعتیاد معاونت امور فرهنگی و پیشگیری از اعتیاد بهزیستی استان همدان ادامه داد: سال گذشته معاونت پیشگیری از اعتیاد بهزیستی استان همدان برای پیشگیری از اعتیاد در کودکان و زنان طرح پازک را نقاط و محلات آسیب خیز همدان اجرا کرد.
اکبری با اشاره به فعالیت دو مرکز سرپناه شبانه و دی آی سی زنان در همدان اظهار کرد: این دو مرکز با هدف کاهش آسیب اعتیاد در زنان فعال است و تا حدودی توانسته با ارائه وسایل بهداشتی و حفاظتی به زنان معتاد بیماری ایدز را در جامعه کنترل کند.
وی خاطرنشان کرد: زنانی که در این مراکز هستند پس از آموزش های لازم توسط کارشناسان این مراکز در قدم بعدی برای ترک اعتیاد به مراکز درمانی ارجاع داده می شوند.
اکبری با بیان اینکه در چند سال اخیر جمعیت زنان متجاهر در همدان افزایش نیافته است، بیان کرد: در نگاه کلی زنانی که بی خانمان هستند و در ملا عام مبادرت به مصرف مواد مخدر می کنند زنان معتاد متجاهر نامیده می شوند.
کارشناس دفتر پیشگیری از اعتیاد معاونت امور فرهنگی و پیشگیری از اعتیاد بهزیستی استان همدان با اظهار تاسف از اینکه سازمان بهزیستی در خصوص مبحث پیشگیری، توانمندی، درمان و کاهش آسیب اعتیاد یک دستگاه تنها و بی حامی است، خاطرنشان کرد: برای کاهش اعتیاد در جامعه نیاز به همکاری و تعامل خانوده ها، مردم و نهادهای ذیربط دیگر در حوزه پیشگیری از اعتیاد هستیم.
وی به برنامه های هفته و روزجهانی مبارزه با مواد مخدر در دفتر پیشگیری از اعتیاد بهزیستی استان همدان اشاره کرد و افزود: امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا همایشی در زمینه پیشگیری از اعتیاد به مانند سنوات گذشته نداشته ایم اما در چند نقطه از شهر در فضای باز نمایشگاه هایی در حوزه پیشگیری از اعتیاد برای بازدید و آگاهی مردم برپا شده است.
گزارشگر: منیژه فرهانپور- همدان
نظر شما