این روش با مشارکت طلبی از مددجو آغاز می گردد و با تکیه بر منابع و امکانات موجود زمینه های رسیدن مددجو به اهدافش را فراهم می کند. با استفاده از این روش مددجو توانمند می شود تا کنترل زندگی خود را بدست گیرد و در حل مسئله، تصمیم گیری و تعیین اهداف خود توانمند شود. در این روش تأکید مددکار در برنامه ریزی برای مددجو بر نقاط قوت مددجو، تواناییهای او و امکانات موجود است.
طبق این روش، مددجو از طریق نقاط قوت و فعالیتهای انگیزشی و آموزش مهارتها به جای انطباق با محیط، تشویق به جای تنبیه و نصیحت یا تجویز رفتارهای مناسب، آموزش میبیند. در این روش مشارکتی، مددکار مسئول فرآیند و مددجو مسئول خروجی های برنامه است. در مدیریت مورد مددکار به سیستم هایی از جمله مددجو، خانواده مددجو، فرهنگ مددجو و سلامت و مراقبتهای بهداشتی او توجه دارد و بر آنها تمرکز خواهد کرد. مدیریت مورد دارای ویژگیهایی با مدل مددجو محور و قدرت محور است که در مقابل مدل انطباق محور قرار می گیرد.
مدیریت مورد روشی است که دارای فرآیندی سازمان یافته است و برای تغییر و خودکفایی مددجویان با هدف توانمندسازی، به کار گرفته میشود. مدیریت موردی یک روش مشارکت محور است و در همین نکته با سایر روشهای قبل از خود که برنامه محور هستند، تفاوت دارد.
کد خبر 17928
نظر شما