همه ما با معلولیت فاصله کوتاهی در حد یک لحظه داریم وقتی یک معلول را می بینیم احساس کنیم که خودمان هستیم پس با نگاههای ترحمآمیز آنان را به کنج عزلت سوق ندهیم.
زندگی معلولی، کلمهای که هر شنونده و انسان مغروری را به تامل وا میدارد تا بیشتر قدر نعمت سلامتی را بداند اما هیچکس نمیتواند درک کند که حرکت برای معلولان جسمی و حرکتی و جابجایی آنان توسط خانوادههایشان چقدر سخت است.
کسی نمیتواند حال مادری را درک کند که فرزند معلولش را در آغوش گرفته و با حسرتی که از چشمانش روانه میشود به سایر بچهها مینگرد که در حال جنبوجوش و بازی هستند و گاهی بسیار بیتفاوت از کنار این مسائل عبور میکنیم و چشمانمان را روی آن حجم از تنهایی میبندیم.
همه ما با معلولیت یک لحظه فاصله داریم پس با نگاههای سنگین و ترحم آمیز نباید دل شکسته معلولان و خانوادهایشان را به درد آورد زیرا این امر معلولان را به کنج عزلت و گوشهنشینی سوق می دهد و باعث میشود تا به تفاوت خود با سایرین بیشتر پی ببرند.
برای درک بهتر شرایط معابر برای معلولان جسمی و حرکتی کافیست چند دقیقه چشمانمان را ببندیم و از یک خیابان یا معبر عبور کنیم یا منتظر بمانیم تا معلولی قصد رفتن به جایی را داشته باشد، تازه اگر به سختی بتواند از میان جمعیتی که به سرعت در حال حرکت هستند عبور کند با مشکلاتی دیگری از قبیل جدول سازیهای نامناسب، وجود پلهها، موانع میلهای، ارتفاع زیاد سطح خیابان از پیاده رو و سایر موارد روبرو میشود.
حتی گاهی معلولان جسمی و حرکتی حین عبور از خیابانها یا پلهای عابر پیاده دچار سانحه نیز میشوند.
نامناسب بودن محیط شهری، نابینایان را در استفاده از فضاهای عمومی مانند پارکها و فروشگاه ها و حضور فعال و پررنگ در اجتماع محروم کرده و در عمل آنان را به خانهنشینی و دوری گزیدن از اجتماع ترغیب میکند.
سهم معلولان از زندگی در شهر محدودیت است زیرا عدهای بیتوجه به نیاز این افراد ساختمانها و بناهایی را ساختهاند که حتی راه ورودی را برای آنان ندارد و گاهی مغازهداران نیز با قرار دادن محصولاتشان در پیادهروها بر مشکلات این شهروندان میافزایند.
سیستم حمل و نقل عمومی نیز به عنوان یکی از نیازهای اولیه معلولان برای تردد آنان در شهر با ضعفهای بسیاری روبهرو است.
اما واقعیت روی کاغذها و قوانین این است که هر معلول همانند دیگر شهروندان دارای حق اجتماعی و شهروندی است تا بتواند از سرانه فضای سبز و مجتمع های فرهنگی و ورزشی و حتی رفاهی بهره ببرد که بیتوجهی برخی مسئولان در این زمینه رنجش خاطر بیشتر معلولان را فراهم کرده است.
استقلال خرید نیز یکی از امکاناتی است که همه افراد جامعه باید از آن برخوردار باشند اما حتی فروشگاههای زنجیرهای نیز توجهی به مناسبسازی مکان و خرید راحت برای نابینایان و افراد کم توان و ناتوان ندارند.
مناسب سازی محیط و فضا برای افراد دارای معلولیت بسیار اهمیت دارد اما مهمتر از آن مناسب سازی افکار جامعه است.
زندگی فرد معلول هیچگاه متوقف نمیشود بلکه با رویکرد و نگرشی جدید آغاز میشود و بسیاری از معلولان با وجود محدودیت های جسمی، دست به کارهای بزرگ و مثال زدنی میزنند.
وجود ۵۴ هزار معلول در سیستان و بلوچستان
معاون توانبخشی بهزیستی سیستان و بلوچستان در گفتوگو با خبرنگار ایرنا در زمینه وضعیت معلولان در استان اظهار داشت: افزون بر ۵۴ هزار معلول در استان در سامانه خدمات بهزیستی دارای پرونده ثبت هستند.
امینالله هاشمزهی با بیان اینکه ۲۸ هزارو ۶۰۰ نفر معلول ماهیانه مستمری دریافت میکنند، گفت: ۹۰۰ معلول ضایعه نخاعی نیز در سیستان و بلوچستان وجود دارند که ماهیانه حق پرستاری از سوی سازمان بهزیستی به آنان پرداخت میشود و از آبانماه حق پرستاری ۲ و نیم برابر افزایش یافته است.
وی افزود: ۳۶ مرکز آموزشی توانبخشی روزانه نیز در استان فعالیت دارند که ماهیانه مبالغی را به عنوان یارانه از بهزیستی دریافت میکنند و خدماتی را به معلولان ارائه میدهند.
معاون توانبخشی بهزیستی سیستان و بلوچستان بیان کرد: ۹ مرکز شبانهروزی نیز در استان دایر است.
وی ادامه داد: در تمامی شهرهای سیستان و بلوچستان طرح جامع خدمات توانبخشی مبتنی بر جامعه شامل خدمات شناسایی معلولان، کمک درمانی و غیره ارائه میشود.
هاشمزهی گفت: شاید ۱۰ درصد معلول در استان وجود داشته باشد که زیرپوشش بهزیستی نباشند و علت آن نیز مراجعه نکردن خود افراد به این سازمان است.
وی به مسکن معلولان نیز اشاره کرد و افزود: طرح مسکن خانوادههای ۲ معلول به بالا نیز در روستاها و شهرهای استان در حال اجراست که براساس آن خانوادههای مددجویان با ۳۰ میلیون تومان کمک بلاعوض از سوی بهزیستی، وام بانکی و آورده خود مددجو که بیشتر حمایت خیرین است، صاحب خانه میشوند.
معاون توانبخشی بهزیستی سیستان و بلوچستان اظهار داشت: امیدواریم بهسازی معابر شهری برای استفاده معلولان در اولویت شهرداری و شورای شهر قرار گیرد.
وی همچنین گفت: حمایتهای خیرین باعث از بین بردن موانع سخت از پیشروی معلولان و کمک به سازمان بهزیستی که مهمترین هدف آن جامعه معلولان است، میشود.
هاشمزهی افزود: در سیستان و بلوچستان بسیاری از خانوادهها معلولان خود را در خانه و نزد خود نگهداری میکنند که از سال ۹۶ خدمات تخصصی در محل به صورت روزانه از سوی بهزیستی استان ارائه شده و امسال نیز این امر شدت بیشتری یافته است.
نظر شما